³verv/o ^PV

Vigle, fervore parolanta aŭ aganta: vigla, verva, skizema aŭtoro [1]; per mallongaj, vivecaj frazoj, karakterizaj je ŝia verva, observema menso, Ajla priskribis la okazintaĵojn, kiuj tiom maltrankviligis ŝin [2]; la fidela azeno […] estis rimarkinde fortmuskola kaj verva besto [3]; la traduko de Newell estas pli lingve verva, pli fidela al la angla teksto, ofte pli poezia [4]; ambaŭ geedzoj lin tre ŝatis, ĉar li estis verva spritulo, kies humurplena konversacio neniam riskis tedi [5]. dinamika², elokventa, energia, entuziasma, sagaca, sprita, viva²

1.

Fervore vigla kaj flama inspiro ĉe poezia, literatura aŭ belarta verkado: via stilo […] estas kerneca, vigla, en multaj lokoj plena de vervo kaj de fajro ^Marta ; la versoj ĉiam fluas glate, tre varie, ofte kun virtuozaj fluecoj kaj fajra vervo [6]. elokvento

2.

Spirita fervoro, fantazia vigleco, spirita svingiĝa ekflugo ĉe ia ajn parolado aŭ agado: ŝerci, gesti kun vervo; juneca vervo [7]; kun ne kontraŭstarebla vervo li fermis la knabinon inter siajn brakojn [8]; kelkaj glutoj el la glasoj, kelkaj tiroj de la cigaroj, kaj la diskuto denove ekhavis vervon [9]; kiam mia vervo ne eltenos, mia energio komencos manki kaj la neregula vivado komencos tedi [10]. energio¹, entuziasmo, viveco