^*trab/o ^PV

Longa, dika kvadratigita lignopeco servanta ordinare por subteni partojn de konstruo: li kovris la domon per traboj kaj tabuloj el cedroj [1]; li […] ĵetis ilin en la internan karceron kaj fiksis iliajn piedojn en la trabon [2]; kial vi rigardas la lignereton, kiu estas en la okulo de via frato, kaj ne pripensas la trabon, kiu estas en via propra okulo (ni estas pli indulgaj por niaj difektoj ol por tiuj de la aliaj homoj) [3]? el la rubo de la vilaĝana domo elstaris nur kelke da nigraj karbigitaj traboj [4]; ŝi devis sin mem gardi antaŭ la traboj kaj rompaĵoj de la ŝipo [5]; trabfaka domo el 16a jarcento [6]; meti trabojn sur la vojon (figure: estigi malhelpaĵojn, bastono) ^PrV . baŭo, fosto¹, lintelo, ŝpalokolono^1.a, paliso, ŝtipo¹, trunko¹

Kunaĵo da traboj, ĉarpentaĵo: [ili] prezentas la trabaron de la estonta konstruo ^FK ; ilian domon el trabaĵoj […] oni laŭ ordono de la magistrato malkonstruis, ĉar ĝi estis tro kaduka [7]; kun tondromuĝo la trabaro de la tegmento krevis [8]; la jaĥto […] konsistas el kvar tavoloj de tabuloj, la unua tavolo estas najlita kaj gluita al la ĉeftrabaro [9]; meze de la ruĝfarbita ligna trabaĵo ĉirkaŭanta la arenon, oni malfermas larĝan pordon por tralasi toreadajn taĉmentanojn [10]. armaturo², framo¹, skafaldo, stablo²lignaĵo