^*polur/o ^UV

Surfaca brilo, ricevita per frotado: ni nur aĉetos diamantojn kiuj ricevis sian poluron [1]; (figure) [li] kritikis, postulante korektojn aŭ poluron de kelkaj versoj [2]; kia plebo abomena, sen gusto kaj poluro [3]! (figure) kion signifas tuta la ĝentileco, socia poluro de monduloj [4]? apreturo

Ago poluri: ili estis [...] interesitaj pri la polurado de la gemoj [5]; (figure) ke „genio estas longa pacienco“ […] tion montris la ses jaroj de senĉesa polurado per provado [6]; (figure) pacienca laboro de fajlado kaj daŭra versopolurado [7].

(tr)

1.

Glatigi kaj briligi ion per frotado: poluri lignon, vitron, marmoron; ili facetis kaj poluris multekostajn ŝtonojn ^Marta ; ili drinkas eĉ […] eĉ polurkremo[n], enhavanta alkoholon kaj uzata por poluri latunon ktp [8]; la maljuna reĝo lasis poluri sian oran kronon [9]; granitaj platrokoj, kiujn […] rabotis kaj poluris la giganta glacio [10]. faceti, glaceigi, ŝlifi

2.

(figure) Perfekte ellabori, pli delikatigi, pli rafini; fajli: mi preferas […] poluri tiun malbenitan verson de la tria strofo [11]; ili poluras sian stilon [12]; nun li finpoluras sian tradukon de 1001 noktoj [13]; lasu lin en mian domon, mi lin poluros (severege edukos) [14]; repoluri siajn batallertojn [15].

1.

Kiun oni poluris ĝis glateco: la malglataj partoj de la plato tenos inkon, ne la poluritaj [16].

2.

(figure) Prilaborita ĝis kontentiga aspekto, rafinita, delikata: li estas frotita kaj polurita (multe spertinta) ^PrV ; oni ne disvastigu tekstojn kolbasigitajn en la gugla tradukmaŝino sen esti poluritaj [17].

1.

Kiun oni ne poluris, kiu restas kruda, raspa, malglata: ofte li estis portanta […] nepoluritajn botojn kaj falantan ĉapon [18].

2.

(figure) Senkultura, en natura stato, kruda: nepolurita homo.