^*facet/o ^UV

1.

Malgranda ebena surfaco: faceto de brilianto, de kristaloj, de prismo; la brilianto havas multajn facetojn: ĉiu faceto kontribuas al la blindiga beleco de la ŝtono, ĉiu faceto ricevas sian nuancan belecon de la komuna brilo [1];

Rim.: „Faceto“ laŭsence povas esti konsiderata derivaĵo de „faco“, sed historie pli ĝusta estas la aserto, ke la dua estas malderivaĵo de la unua.

2.

Aspekto², perspektivo, flanko laŭ kiu oni rigardas iun aferon: la problemo havas multajn facetojn, kies komuna fono estas la malfacileco plene ekregi kiun ajn nacian lingvon [2]; ili, ĉefe pro manko de tutecaj perspektivoj, insistas pri nur unu el la multnombraj facetoj [3]; ke laboro estas la ĉefa fonto de digno […], mi konsiderus tion plej normala faceto de la homa vivo [4]; lian poetan faceton li tamen apenaŭ montris ĝis nun [5].

(tr)

Fari facetojn sur: ili facetis kaj poluris multekostajn ŝtonojn de diversa grandeco ^Marta .

(figure) Havanta multajn diversajn aspektojn, enhavojn, flankojn: la plej multfaceta gazeto en nia movado [6]; multfaceta albumo, farita de bonaj muzikistoj [7]; [tio] formas la vastan organizan kadron, en kiu kaj tra kiu estas realigata la multfaceta agado [8]. diversdirekta, riĉa⁴