konjugi
Konjugacii:
malregula konjugado
[1];
la italaj verboj estas konjugataj kun apartaj finaĵoj laŭ la
persono, kiu estas
la subjekto
[2].
1.
L. L. Zamenhof: Lingvaj Respondoj, 4. Fonetiko
2. Monato, Garvan Makaj': Kerno de la itala lingvo, 2014
2. Monato, Garvan Makaj': Kerno de la itala lingvo, 2014
- beloruse:
- спрагаць
- ĉeĥe:
- konjugovat, sdružovat, spojit, spojovat
- ĉine:
- 同根 [tónggēn]
- germane:
- beugen, konjugieren
- hungare:
- (igét) ragoz
- japane:
- 共役する [ともやくする]
- nederlande:
- vervoegen
- pole:
- koniugować
- portugale:
- conjugar
- rumane:
- conjuga
- slovake:
- spojiť, spájať, združovať
konjugo
- angle:
- conjugation
- beloruse:
- 1. спражэньне 2. спалучэньне
- ĉeĥe:
- konjugace, časování
- ĉine:
- 共軛作用 [gòngèzuòyòng], 动词变位 [dòngcíbiànwèi], 字形变化 [zìxíngbiànhuà], 活用 [huóyòng], 变位 [biànwèi]
- france:
- conjugaison (math.)
- germane:
- Konjugation
- hungare:
- konjugálás
- pole:
- odmiana, sprzężenie
- rumane:
- schimbare, asociere, cuplare
- ruse:
- сопряжение
- slovake:
- ohýbanie slovies, časovanie
konjugaĵo
- pole:
- liczba zespolona sprzężona
konjugita
-
- a)
- [3] (p.p. komplekso, rilate al alia) Havanta saman reelan parton, sed kontraŭsignan imaginaran parton: `1+2*i` estas konjugita rilate al `1-2*i`; konjugita funkcio (kies valoroj estas konjugitaj rilate al tiuj de la originalo); konjugita matrico (matrico, kies elementoj estas konjugitaj rilate al tiuj de la originalo); la sumo de du konjugitaj kompleksoj estas reela; la produto de du konjugitaj kompleksoj egalas al kvadrato de ilia komuna modulo.
- b)
- (p.p. subgrupo `bb S`, rilate al subgrupo `bb T`) Tia, ke ekzistas interna aŭtomorfio de `bb S` al `bb T`.
Rim.: Ekzistas pluraj aliaj matematikaj sencoj por ĉi tiu adjektivo.
- angle:
- conjugate
- beloruse:
- спалучаны
- ĉeĥe:
- konjugovaný, časovaný
- france:
- conjugué
- germane:
- konjugiert
- hungare:
- konjugált
- japane:
- 共役の [ともやくの]
- pole:
- sprzężony
- rumane:
- cuplate
- ruse:
- сопряжённый
- slovake:
- časovaný
konjugito
-
Konjugita objekto.
- a)
- PIV1 (de komplekso) Ĝia konjugita 1.a nombro: la konjugiton de `z` oni kutime signas per `z` kun supra horizontala streko, nome `bar z` (legu: zo trabo); ĉiu komplekso egalas al la konjugito de sia konjugito; konjugito de matrico, de funkcio.
- b)
- (de subgrupo) Subgrupo, konjugita 1.a rilate al ĝi.
Rim.: Apud „konjugito“ kaj „konjugaĵo“, kiu anstataŭas la unuan en PIV2, iuj provis enkonduki „konjugo“ por la sama senco, surbaze de rezonado simila al tiu en [4]. Prave, ke la verbo „konjugi“ ne havas fakan sencon, sed tiu, kiun oni povas etimologie rekonstrui estas de la tipo „meti en rilaton du iel simetriajn objektojn“. Eblas do diri, ke `z` kaj `bar z` estas konjugitaj nombroj, do konjugitoj (certe ne: konjugaĵoj). Tion konsiderante, la malnova formo „konjugito“ estas logika kaj restas laŭ ni preferinda.
- angle:
- 1.a conjugate complex number 1.b conjugate subgroup
- beloruse:
- 1.a спалучаны комплексны лік 1.b спалучаная падгрупа
- ĉeĥe:
- konjugovaný prvek
- france:
- 1.a nombre complexe conjugué 1.b sous-groupe conjugué
- germane:
- 1.a konjugierte komplexe Zahl 1.b konjugierte Untergruppe
- hungare:
- 1.a konjugált komplex szám 1.b konjugált részcsoport
- japane:
- 共役複素数 [きょうやく･ふくそ･すう]
- pole:
- 1.a liczba zespolona sprzężona 1.b podgrupa sprzężona
- rumane:
- 1.a număr complex conjugat 1.b subgrup conjugat
- ruse:
- 1.a сопряжённое комплексное число 1.b сопряжённая подгруппа
- slovake:
- konjugovaný prvok
memkonjugita
-
(p.p. subgrupo)
Konjugita kun si
mem.
invarianta 2
- angle:
- invariant (subgroup), normal (subgroup), distinguished (subgroup), self-conjugate (subgroup), normal (divisor)
- beloruse:
- інварыянтная (падгрупа), нармальная (падгрупа), самаспалучаная (падгрупа), нармальны (дзельнік)
- ĉeĥe:
- invariantní
- france:
- (sous-groupe) invariant, (sous-groupe) normal, (sous-groupe) distingué
- germane:
- invariant (-e Untergruppe), Normal-(teiler), selbst-konjugiert (-e Untergruppe)
- hungare:
- invariáns (részcsoport)
- pole:
- (podgrupa) niezmiennicza, (podgrupa) normalna, (dzielnik) normalny
- rumane:
- subgrup normal
- ruse:
- инвариантная (подгруппа), нормальная (подгруппа), самосопряжённая (подгруппа), нормальный (делитель)
- slovake:
- invariantný
administraj notoj
mem~ita:
Mankas dua fontindiko.