²trofe/o ^JED

1.

[trofe.0o.MIL]

Armoj, standardoj aŭ iaspecaj militakiraĵoj elmontrataj kiel signo de venko; korpoparto de ĉasita besto (vd ĉastrofeo): la pli grandaj, paradaj ĉambroj enhavis multajn trofeojn el militoj kaj ĉasejoj [1]; trezoro, ornamaĵo ĝi estas, nacioj lanĉis militon por malpli ol tiu trofeo [2]; Mihail de Brariae portis de Egiptio al sia patrolando mumion kiel trofeon el sia vojaĝo [3]; tiun nokton ni kampadis apud la batalejo kaj starigis trofeon [4]. akiro, kaptaĵo, suveniro

2.

[trofe.0o.SPO]

Objekto (pokalo ks) donata al venkinto en konkurso kiel premio: en la filmfestivalo de Montrealo de 2007 Nic Balthazar sukcesis arigi tri premiojn, nome la trofeon Granda Premio de la Amerikoj, la premion pri la plej populara filmo kaj la premion de la eÅ­kumena (ekumena) ĵurio [5]; trofeon Fyne de UEA ricevis ĉi-jare Sveda E-Federacio [6]; Brugse Tripel estas unu el la maloftaj bierspecoj, kiu 3 jarojn sinsekve estis honorata per ora medalo de Monde Sélection, kaj ankaÅ­ per la trofeo de alta internacia kvalito [7]. medalo, titolo³

[trofe.cxas0o.CXAS]

Elmontrata ĉasakiraĵo en la formo de remburita korpo de besto, kornaro, dentego...: – kaj tio estas liaj ĉastrofeoj? – jes, trofeoj [8]. ĉasaĵo, kaptaĵo, predo