trinom/o PIV1 trinomoserĉi 'trinomo' [trinom.0o] Polinomo kun tri termoj; alidire, en elementa algebro: algebra esprimo, konsistanta el tri termoj kunligitaj per adicio aŭ subtraho: trinoma formulo; la kvadrato de la trinomo `a+b+c` estas `a^2+b^2+c^2+2ab+2ac+2bc`. n-termo angle: trinomial beloruse: трохсклад ĉeĥe: trojčlen ĉine: 三項 [sānxiàng], 三项 [sānxiàng], 三名 [sānmíng] france: trinôme germane: Trinom hispane: trinomio itale: trinomio japane: 三項式 [みっこうしき] katalune: trinomi pole: trójmian slovake: trojčlen ukraine: тричлен administraj notoj ~o: Mankas dua fontindiko. ~o: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.