^*rasp/i

(tr)

Skrapi per multdenteta ilo substancon ne tre malmolan, por ĝin dispecetigi, pulvorigi aŭ flokigi: raspi muskaton, fromaĝon, karoton; mia blua libreto riĉiĝis je recepto pri celeria saŭco […] mia malbela manskribo instrukciis kiel el radiko elraspi bongustaĵon [1]; kokosraspaĵoj [2]; grasigu la internon de la ladskatolo per iom da butero kaj surŝutu la panraspaĵon (vd panero, panerumi) [3]; lia barbo raspis min dum kisoj [4]; (figure) ‘kion vi volas?’ li raspis (diris raŭke), altigante kandelon por nin ekzameni ^KrM . fajli, mueli, raboti, skrapi, ŝlifi

Diversforma ilo, esence konsistanta el metala plato kun tranĉaj rondaj elstaraĵoj: raspilo de muskato ^BdV ; ĉe apuda stando oni vendis novforman specon de raspilo por erigi panon, fromaĝon ktp. ^KrM . fajlilo, rabotilo, ŝlifilo

surfaco de raspilo (maldekstre) kaj fajlilo (dekstre)
PD  [5]

Kiu raspas, kiu estas tre malglata, grata: la vosta naĝilo estas malrekta kun raspa ostoplato [6]; (figure) ni devos iri ankaŭ ĝis la raspa parto de la leĝoj ^Rsp ; (figure) la kanto de la Blankgorĝa silvio estas rapida kaj raspa (raŭka), kun plendema tono [7]; (figure) raspa (nefluanta kaj nepolurita) stilo. aspra¹, kruda^1.a