²primitiv/a

[primit.0a.pratipa]

Karakterizas ion, kio produktiĝis ĉe la origino kaj havas pro tio specialan karakteron: forto primitiva, blinda, ne disvolvita kaj samtempe senbrida ^Marta ; el ĉiu milo da semoj, kiujn ni en plej primitiva maniero, sen helpo kaj sen rimedoj, pacience ĵetadis en la teron, apenaŭ unu ricevis radikojn [1]; de kie vi venas? ― el la primitivaj arbaroj […], kie la dornoplenaj lianoj prezentas netrapenetreblan densejon inter la arboj, kie la akvoserpento kuŝas en la malseka herbo kaj la ekzistado de homoj ŝajnas superflua [2]; egiptaj […] signoj figuraj, kiuj estas fonditaj ankoraŭ sur la primitiva senta pririgardado kaj nur kun grandaj malfacilaĵoj permesas la prezentadon de abstraktaĵo ^FK ; li almenaŭ parte sin kovras, kvankam primitive [3]; primitivaj organismoj, kies genoj estas el RNA [4]. praabanala, kruda^1.a, ordinara, origina, prototipa², simpla^1.b, triviala, vulgara