*ment/o *mento serĉi 'mento' [ment.0o] 1.[ment.0o.genro] Genro el familio lamiacoj (Mentha); staŭdo kun simplaj segildentaj folioj, ŝajnverticiloj aŭ ŝajnspikoj de multaj dulipaj blankaj aŭ rozkoloraj floroj, kies unuloba supra lipo estas proksimume samgranda kiel la tri loboj de la malsupra, tiel ŝajnigante kvarnombran korolon; la frukto dividiĝas en kvar ĉelojn kun po unu semo: ŝajnis kvazaŭ la silenta arbara naturo per tio fariĝis sankta preĝejo [...] kaj la sovaĝa mento bonodoris kvazaŭ ĝi volus anstataŭi altaron kaj incensojn [1]. 2.[ment.0o.spico] Pipromento2: ĉar vi pagas dekonaĵojn de mento kaj de anizo kaj de kumino [2]. 1. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 4, lasta sonĝo de maljuna kverko2. La Nova Testamento, Mateo 23:23 angle: 1. mint beloruse: 1. мята (расьліна) 2. мята (закраса) bretone: bent ĉeĥe: máta ĉine: 薄荷 [bòhe] france: 1. menthe germane: 1. Minze 2. Pfefferminze hinde: 1. पुदीना [pudīnā] hispane: 1. menta hungare: 1. menta 2. borsmenta japane: ハッカ, ミント [みんと] katalune: menta latinece: 1. Mentha nederlande: 1. munt 2. pepermunt perse: 1. پونه 2. نعناع pole: mięta 2. mięta pieprzowa portugale: 1. menta, hortelã 2. hortelã-pimenta ruse: 1. мята 2. мята перечная slovake: mäta turke: 1. nane ukraine: м’ята pipromento KrDE serĉi 'pipromento' [ment.pipro0o] 1.[ment.pipro0o.specio] Specio de mento (Mentha piperita), aroma herbo uzata kiel spico, en tizanoj kaj en farmacio. 2.[ment.pipro0o.spico] Spico farita el la folioj de pipromento1. angle: peppermint beloruse: мята перцавая, мята пятрова, пахучка bretone: 1. bent-liorzh ĉine: 薄荷 [bòhe], 胡椒薄荷 [hújiāobòhe] france: menthe poivrée germane: Pfefferminze hungare: borsmenta japane: ペパーミント, セイヨウハッカ katalune: herba sana latinece: 1. Mentha piperita nederlande: pepermunt perse: نعناع pole: mięta, mięta pieprzowa portugale: 1. hortelã-pimenta 2. hortelã-pimenta ruse: мята перечная ukraine: м’ята перцева administraj notoj pipro~o : Mankas dua fontindiko. pipro~o : Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.