^*makul/o ^PV

1.

[makul.0o.KOMUNE]
en:

Hazarda alikoloraĵo sur io.

a)

[makul.0o.malpurajxo]
en:

Malpurigita aŭ difektita loko sur io: sur la karno de la brulvundo aperos makulo ruĝete-blanka [1]; disŝirita, grasmakulita lana ĉapo ^FK ; eĉ sur la suno troviĝas makuloj ^PrV .

b)

[makul.0o.natura]
en:

Natura kolora punkto: sur ŝiaj […] vangoj aperis ruĝaj makuloj ^Marta ; oni lin konas, kiel […] makulharan hundon ^PrV .

2.

[makul.0o.FIG]
en:

(figure) Malbona, difektita punkto: tio ĵetas makulon sur lian karakteron kaj elmetas lin al puno ^Marta ; tio estis […] respekto al ŝia senmakula pureco kaj nobla animo ^IK ; oni metis makulon en mian kalkulon ^PrV ; ĝi estas por mi makulo en la okulo (ĝeno, ofendeto, osto) ^PrV ; neniu sanktulo estas sen makulo ^PrV .

3.

[makul.0o.MED]
en:

Loka haŭtmakulo, sen reliefo nek penetrado, rezultanta el simpla modifiĝo de la haŭta koloro: efelidoj estas etaj pigmentaj makuloj [2]. efelido, hematomo, lentugo, sangumo

(tr)

[makul.0i.KOMUNE]
en:

Fari makulojn sur io: iliaj vestoj estis disŝiritaj, makulitaj de la strata koto ^Marta ; sangmakulita glavo [3]; miajn manojn ne makulis sango [4]; apartigu […] ĉiun ŝafon mikskoloran kaj makulitan [5]; (figure) ne makulu vian filan koron ^Hamlet ; ruzo kaj prudento [ne] / Makulas viron, kiu sin dediĉis / Al plenumado de kuraĝaj faroj ^Ifigenio ; (figure) se kalumnio ne brulas, ĝi almenaŭ makulas ^PrV .

[makul.sen0a.KOMUNE]
en:

Nehavanta makulon materian aÅ­ moralan: Noa estis homo virta kaj senmakula [6]; konscienco senmakula estas kuseno plej mola ^PrV .

[makul.bat0o.MED]
en:

Haŭtmakulo sekvanta baton, ofte iĝanta bluaĵo: la malpli forta knabo eliris kun kelkaj bluaj batmakuloj kaj ŝvelaĵoj [7]. sangumo, eĥimozo

[makul.hauxt0o.MED]
en:

Alikolora parto de haŭto pro denaska difekto, vundo, ekzantemo...: li havas haŭtmakulon survizaĝan kiun li klopodadas kaŝi de ĉiuj kiujn li renkontas [8].