^*loĝ/i ^UV

(x)

1.

[logx.0i.propre]

Daŭre restadi en loko, kie oni kutime vivadas: li loĝas ekster la urbo [1]; la rusoj loĝas en Rusujo [2]; kiu loĝis en la domo kontraŭ ni [3]? se la tero estus loĝata […] de saĝuloj [4]; insuloj […] loĝataj de sennombraj birdaj aroj [5]; la lando de via fremdeloĝado [6]; loĝloko [7]; (figure) en nia karno, en nia malbona naturo loĝas nenio bona [8]!

2.

[logx.0i.gasti]

Gasti: loĝi ĉe amiko, en hotelo; loĝi dum kelkaj tagoj ĉe familio de kamparanoj [9].

[logx.0anto.homo]

Tiu, kiu loĝas ie: tiu ĉi urbo havas milionon da loĝantoj [10]; la loĝantoj de Sodom estis malbonaj kaj tre pekaj [11]; la loĝantoj de la lando [12]; alia loĝanto de la strato [13].

[logx.0antaro.POL]

Tuto de la homoj loĝantaj en loko, urbo, provinco, lando...: la loĝantaro de la urbo dividiĝis [14]; bruis la loĝantaro de la granda urbo sur la vasta trotuaro ^Marta ; la tuta loĝantaro de la tero [15].

[logx.0ebla.tauxga]

Kie oni povas loĝi: ili venis en landon loĝeblan [16]; iu vendos loĝeblan domon en urbo, kiun ĉirkaŭas muro [17]; ĉiuj loĝeblaj lokoj de la tero [18]; la insulo restis plejparte neloĝebla pro venena gaso [19].

[logx.0ejo.ARKI]

Loko, domo aŭ ĉambraro, kie oni loĝas: ŝi prenis la plej belan arĝentan vazon, kiu estis en la loĝejo [20]; mia loĝejo estas mia reĝejo ^PrV ; ne bruligu fajron en ĉiuj viaj loĝejoj en la tago sabata [21]; li estu izolita, ekster la tendaro estu lia loĝejo [22]; Babel […] fariĝis loĝejo de demonoj [23]; la tuta loĝejo [de la muso] konsistis el malgranda kaverno sub la stoploj [24]; somerloĝejo [25]; grandsinjora loĝejo [26]; la loĝejo de la surtera etaĝo [27]; mi ekloĝis en la kelloĝejo [28]; la loĝejo de la taglaboristino [29]; [ili] translokiĝas […] el la malnova loĝejo en la novan [30]; post du tagoj estos la fikstempo, en kiu mi devas enporti la luan pagon por la loĝejo ^Marta ; (figure) en la domo de mia patro ekzistas multe da loĝejoj, diris Kristo [31]; (figure) terura ŝlosilo, kiu fermas post mi la malliberejon de la vivo kaj malfermas antaŭ mi la loĝejon de la eterna nokto [32].

(tr)

[logx.0igi.havigi]

Havigi loĝejon al iu: loĝigi laboristojn en barako; en la plej bona loko de la lando loĝigu vian patron [33]; [li] ekloĝigis ilin en la urboj de Samario [34]; Dio la Eternulo prenis la homon kaj enloĝigis lin en la ĝardeno Edena [35]; li tuj sendos al vi […] tutan regimenton por enloĝigi [36]; en la subtera etaĝo li loĝigis grekajn soldatojn [37]; volonte mi loĝigos vin en mia palaco [38].

[logx.amas0ejo.ARKI]

Loko aranĝita por densa loĝado de multaj homoj, kie privateco mankas: longaj labortempoj, malsanigaj amasloĝejoj, infanlaboro, mallonga vivdaŭro, mankanta laborprotekto estis kelkaj el la mankoj [39]; trovi moderprezan loĝejon estas nuntempe problemo eĉ por germanoj, kaj do enmigrintoj ofte restas en provizoraj amasloĝejoj [40]

a)

Komuna ĉambro, kie multaj partoprenantoj de kongreso aŭ alia renkontiĝo povas malmultekoste dormi, ofte sur planko: organizantoj okupiĝas ankaŭ pri amasloĝejo por junaj kaj malriĉaj esperantistoj [41]; ĉiuj hoteloj kaj la amasloĝejo troviĝas je promena distanco de la kongresejo, la plej foraj je ĉirkaŭ 25 minutoj [42]

[logx.ek0i.arangxi]

Aranĝi sian restadon en nova loko: ne iru en Egiptujon, por tie ekloĝi [43]; ili trovis valon en la lando Ŝinar kaj tie ekloĝis [44]; [li] ekloĝis sur la monto [45]; ŝi ekloĝis en la alta mansardo ^Marta ; ni povis ekloĝi en ĉi tiu dometo ^IK .

[logx.en0igxi.preni]

Preni, ekokupi loĝejon: ili venis ĝis Ĥaran kaj enloĝiĝis tie [46]; ili […] enloĝiĝis en Jerusalem kun siaj fratoj [47]; li enloĝiĝis en la hotelo [48]; antaŭ ol vi enloĝiĝas en mian ĉambron, mi devas al vi rimarki, […] ke oni akurate pagu la luan pagon ^FK .

[logx.kun0anto.KOMUNE]

Loĝanto de sama loĝejo: la produktaĵoj […] estu manĝaĵo por vi ĉiuj: por vi, por via sklavo, […] kaj por via kunloĝanto, kiuj loĝas ĉe vi [49]; li babilis kvazaŭ ni ja estas ankoraŭ kunloĝantaj kiel geedzoj [50]; tie ĉi loĝas homoj de diversaj naciecoj, kutimoj, religioj, rekonante la rajton al alieco de ĉiu kunloĝanto [51]. domano

[logx.pas0anto.portempa]

Portempa restanto en loko, en lando: fremdulo kaj pasloĝanto mi estas ĉe vi [52]; li fariĝis pasloĝanto en la lando de la promeso [53]. gasto, migri, nomado

[logx.pra0anto.iu]

Iu el la plej antikve konataj loĝantoj de lando: intermiksiĝas tradicioj de praloĝantoj kaj hispanoj [54]; la praloĝantoj de la amerika kontinento a [55]; ŝajnas, ke parto de la praloĝantoj de Finnlando rigardis sin kiel posteulojn de la alko [56]; la Akkadai (aŭ montanoj), la praloĝantoj en la orienta, monta parto de la Babela regno [57]. indiĝeno

(tr)

[logx.pri0i.logxi_en]

Esti loĝanto, resti en: kiam Jerusalem estis priloĝata kaj bonstata [58]. okupi

[logx.trans0igxi.sxangxi]

Ŝanĝi sian loĝejon, kaj okupi alian: li transloĝiĝis al la monto [59]; el la belegaj ĉambroj, en kiuj li antaŭe loĝis, li devis transloĝiĝi […] en malgrandan frontonan ĉambreton tute sub la tegmento [60]; en ĉiu transloĝiĝo estas parto de ruiniĝo ^PrV ; komisario de transloĝiĝoj [61]; poste ni transloĝiĝis Moskvon ^Metrop .