^*konvink/i ^UV

(tr)

Fari per pruvoj aŭ rezonoj, ke iu kredu kaj akceptu ion kiel veran aŭ pravan: se la provincestro tion aŭdos, ni konvinkos lin, kaj liberigos vin de ĉia zorgo [1]; li faris al ili klarigon atestante la regnon de Dio kaj penante konvinki ilin pri Jesuo [2]; en mallonga tempo vi konvinkos min fariĝi Kristano [3]; kion ajn mi dirus, tio ne konvinkus vin [4]; iru al ŝi kaj konvinku vin (mem) [5]; [ili] penis konvinki lin, ke li tion ne faru, sed li insistis [6]; li povus konvinki sin, ke la mensogo povas fariĝi vero ^Metrop ! konvinki per komparoj kaj logiko [7]; la praktiko lin la plej bone konvinkis [8]; ĉiuj kungrupanoj estis konvinkitaj pri la senkulpeco de Herbeno [9]. dubigipruvi, persvadi, argumenti, evidentigi

Tia, ke ĝi konvinkas: [li] klarigis en plej konvinka maniero, ke […] [10]; [tion] diris la gasto per konvinka tono [11]; mi pruvos per konvinkaj dokumentoj, ke [li] estis mia praprapatro [12]; konvinka kaj sindona agado [13]. nerefutebla

En konvinka maniero: konvinke li refutis [ilin] publike, pruvante [ke…] [14]; tio ĉi ja devas montri la plej konvinke, ke nia ideo ne estas arbitre elpensita [15]; [nia organizo] en la pasinta jaro plej konvinke montris sian tutan fortecon kaj sanecon [16]. sendube

Firma opinio, estiĝinta en ies menso surbaze de iuj ideoj, pripenso; konvinkiĝo: kun antaŭe jam preta konvinko ke la afero [...] estas neplenumebla [17]; [mi] venis al la konvinko, ke […] [18]; ili certigis […] erare, kvankam kun plena konvinko, ke [19]; ĉiu homo fortike konservas sian principaron tiel longe, kiel ĝi estas konsenta kun liaj konvinkoj [20]; peko kontraŭ siaj religiaj konvinkoj [21]; [tio estas] kontraŭa al via scio kaj konvinkoj [22]; firma konvinko bazita sur objektiva analizo de faktoj [23]; ŝia konvinko fariĝis iom ŝancelita [24]. kredo

Akiri konvinkon; certigi al si: per tio mi konvinkiĝos, ke vi estas homoj honestaj [25]; David sendis esplorrigardantojn kaj konvinkiĝis ke Saul efektive venis [26]; tiam Manoaĥ konvinkiĝis ke tio estis anĝelo de la Eternulo [27]; eĉ en bona afero tro multe ofte estas malbone, pri tiu vero li baldaŭ devis konvinkiĝi [28]; ŝi konvinkiĝis, ke ŝi estas nepre necesa hejme [29]; ĉiu prudenta homo tuj konvinkiĝas, ke tio ĉi estas nur iluzio [30]; oni baldaŭ konvinkiĝis, ke per reformado ni nur perdos ĉion ĝis nun akiritan [31]; vi povis propraokule konvinkiĝi, ke ni konstruas multe pli malkare, ol la francoj ^Metrop ; vi havos la okazon konvinkiĝi pri la alta kvalito de freŝaj varoj [32]. certigi, kontroli

Stato de menso, al kiu io estis pruvita kiel vera: ŝi parolis tion kun plena seriozeco, sen ia eĉ plej malgranda ŝerco aŭ ironio, per voĉo de plena konvinkiteco ^Marta ; unu el la plej gravaj ecoj de ĉiu hobio estas la kreo de […] sento pri solidareco kun la samhobiuloj, de konvinkiteco pri la „afero“, de fiereco pri la atingoj [33]. certeco