invariant/o invariantoserĉi 'invarianto' [invari.0o] PIV1 (fakula ĵargono) Propraĵo de matematika objekto, kiu restas senŝanĝa, kiam oni aplikas al ĝi iujn bildigojn; la senŝanĝa objekto mem: areo estas invarianto de geometriaj figuroj (rilate izometrioj); la spuro de la matrico de endomorfio estas invarianto (rilate al la ŝanĝo de bazoj); la centro de ebena rotacio estas invarianto de ĝi (aŭ: per ĝi); invariantokorpo. Rim.: Tiu termino devus havi pli skemismajn ekvivalentojn, kiel nevarianto[1], senŝanĝaĵo, aŭ eĉ senŝanĝulo, sed ial ili ne aspektas kutimaj. 1. La Nova Plena Ilustrita Vortaro, invarianto angle: invariant beloruse: інварыянт ĉeĥe: invariant, invarianta ĉine: 不变量 [bùbiànliàng] france: invariant (subst.) germane: Invariante hungare: invariáns japane: 不変量 [ふへんりょう] katalune: invariant (subst.) pole: inwariant, niezmiennik portugale: invariante (subst.; matemática) ruse: инвариант slovake: invariant ukraine: інваріант invariantaserĉi 'invarianta' [invari.0a] 1.[invari.0a.gxenerale] (fakula ĵargono)MatVort Estanta invarianto: figuro invarianta per iu transformo (egala al sia bildo per ĝi). 2.[invari.0a.subgrupo] [2] (p.p. subgrupo `bb H` de grupo `bb G`) Invarianta 1 per ĉiu interna aŭtomorfio de `bb G`; alidire: tia, ke `a*x*a^-1 in bb H` por ĉiuj `x in bb H` kaj `a in bb G`: ĉiuj subgrupoj de komuteca grupo estas invariantaj; H estas invarianta subgrupo de G, se kaj nur se ĉiu dekstra klaso de G rilate al H estas ankaŭ maldekstra klaso kaj inverse. normala, memkonjugita; simpla subgrupo. Rim.: Krom la du cititaj sinonimoj troveblas ankaŭ „simetria subgrupo“, ekz-e en [3], kiu termino estas maloportuna pro la eventuala konfuzo kun simetria grupo. 2. R. Hilgers: Yashovardhan: k.a.: EK-Vortaro de matematikaj terminoj, §1823. Olav Reiersøl: Matematika kaj Stokastika Terminaro Esperanta, p. 19 angle: 1. invariant 2. invariant (subgroup), normal (subgroup), distinguished (subgroup), self-conjugate (subgroup), normal (divisor) beloruse: 1. інварыянтны 2. інварыянтная (падгрупа), нармальная (падгрупа), самаспалучаная (падгрупа), нармальны (дзельнік) ĉeĥe: invariantní, samokonjugovaný (podgrupa) ĉine: 1. 不变量 [bùbiànliàng] france: 1. invariant (adj.) 2. (sous-groupe) invariant, (sous-groupe) normal, (sous-groupe) distingué germane: 1. invariant 2. invariant (-e Untergruppe), Normal-(teiler), selbst-konjugiert (-e Untergruppe) hungare: 1. invariáns 2. normális (részcsoport), invariáns (részcsoport) katalune: invariant (adj.) pole: 1. inwariantny, niezmienniczy 2. (podgrupa) niezmiennicza, (podgrupa) normalna, (dzielnik) normalny portugale: 1. invariante (adj.; matemática) ruse: 1. инвариантный 2. инвариантная (подгруппа), нормальная (подгруппа), самосопряжённая (подгруппа), нормальный (делитель) slovake: invariantný administraj notoj ~o: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro. ~a: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.