esoter/a ^JED

Intime, aparte instruata al la adeptoj: la esotera doktrino de Aristotelo; enigmo esotera [1]; ĝis la fino de la 19-a jarcento Esperanto restis esotera lingvo de apenaŭ rimarkebla grupeto de poeziemaj idealistoj [2]; senbaza kredo al ia esotera vero [3]; la poezio de Antonio Machado, verkisto en tiu apenaŭ konata kaj iom esotera kelta idiomo [4]; (figure) mi neniam sukcesis kompreni esoteraĵojn kiel kalkulon diferencialan kaj integralan [5]. metafizika, mistika, okulta, obskura³, sekreta, spiritualainici

Publike al ĉiuj instruata. profana, sekulara

Scio instruata nur al la adeptoj: la verkoj de Aïvanhov havas multajn komunajn punktojn kun esoterismo kaj mistikismo [6]; la aŭtoro aludas pri certa […] esoterismo: promesoj allogaj ĝenerale, bedaŭrinde ne por la recenzonto [7].