binom/o binomoserĉi 'binomo' [binom.0o] PV Polinomo kun du termoj; alidire, en elementa algebro: algebra esprimo, konsistanta el du termoj kunligitaj per adicio aŭ subtraho: binoma koeficiento [1]; binoma distribuo [2]. n-termo. 1. Vikipedio, Binoma koeficiento2. Vikipedio, Probabla distribuo angle: binomial beloruse: біном bulgare: бином ĉeĥe: binom, dvojčlen france: binôme germane: Binom hebree: בינומי hispane: binomio hungare: kéttagú kifejezés, binom itale: binomio japane: 二項式 [にこうしき] katalune: binomi nederlande: binomium perse: دوجملهای pole: dwumian ruse: двучлен, бином slovake: binóm, dvojčlen, mnohočlen ukraine: двочлен, біном administraj notoj