^*apog/i ^UV

(tr)

1.

[apog.0i.KOMUNE]

Subteni kaj firmigi objekton pere de alia: apogi muron per traboj; Saul apogas sin sur sia glavo [1]; altrangulo, sur kies brako la reĝo sin apogadis [2]; plafono apogita sur kolonoj [3]; la jura konsilisto apogis sian kapon sur la mano [4]; Ŝimŝon kaptis la du mezajn kolonojn […] kaj apogis sin al ili, al unu per sia dekstra mano kaj al la dua per sia maldekstra mano [5]; antaŭ […] la tombejo staris maljuna almozulo, apogante sin sur sia lambastono [6].

2.

[apog.0i.FIG]

(figure) PliaÅ­toritatigi; konfirmi³: apogi proponon; peti apogon de iu; beleco logas, virto apogas ^PrV ; sin apogante sur la opinio de siaj konsilantoj […], Musavasa tute prudente supozis, ke lia filo rabos kelkcenton da kamparoj [7]. subteni²

[apog.0o.ago]

Ago apogi; subteno: en sia falado [ŝi] etendis la manojn, por trovi apogon ^Fab3 ; por vendisto mensogo estas necesa apogo ^PrV ; unu kapo facile trovas apogon^PrV ; Cebaot forprenos […] de Judujo la apogon kaj forton, ĉian apogon de pano kaj ĉian apogon de akvo [8]; Amalio perdis siajn apogojn kaj fariĝas ludilo de mia volo [9]; al via talento mankas la apogo de lernado ^Marta ; la urbestraro […] afable donis al ni sian helpon kaj moralan apogon [10].

(ntr)

[apog.0igxi.KOMUNE]

Sin apogi sur iu aŭ sur io: Marta, apogiĝinte sur kuseno, […] rigardis la pecon da ĉielo videblan tra la malgranda fenestro ^Marta ; [aperis] tri sinjorinoj […], apogiĝinte unu al alia [11]; oportunaj ŝuoj, en kiuj bone apogiĝas la kalkanoj [12]; oni estas kaptita de la versomelodio, kiu (rimarkinde!) ne apogiĝas pleje sur vokaloj, sed fortiĝas per intensa implikiĝo de la konsonantoj [13].

[apog.0ilo.KOMUNE]

Tio, kio servas por apogi ion aŭ por sin apogi: sub la kapon oni metis eburan apogilon [14]; li leviĝos kaj irados ekstere per apogilo [15]; ledaj seĝoj kun altaj apogiloj ^BdV ; lito sen flankapogiloj ^Marta ; starigi […] fostojn kaj kontraŭapogilojn [16]; du malsanulejoj de la fondaĵo estas gravaj apogiloj de la medicina prizorgado en la regiono [17].

[apog.mal0i.FIG]

(figure) Ne subteni, malaprobi: kiam [esplorado] kaÅ­zas suferadon de bestoj, ĝi des pli malapogindas [18]; oni aÅ­das la argumenton de malapogantoj de Esperanto, ke ĝi ne taÅ­gas kiel internacia lingvo [19]; [la] membraro konsistis el kaj apogantoj kaj malapogantoj de plurisma socio [20]. kondamni², sin distancigi

[apog.brak0ilo.MEBL]

Flanka peco de sidilo, sur kiu la sidanto povas kuŝigi antaŭbrakon: rondan supron havis la trono malantaŭe, kaj brakapogojn ambaŭflanke de la sidloko [21]; la fremdulo sidiĝis sur la fotelo kun mano apoganta la mentonon kaj kubuto sur la brakapogilo [22].

[apog.dors0ilo.MEBL]

Malantaŭa peco de sidilo, ĉe kiu la sidanto povas ripozigi la dorson: tola faldseĝeto kun dorsapogilo [23]; ĉiuj sidlokoj estas okupitaj, kaj homoj estas farĉitaj en koridoroj, vagon-konektejoj, necesejoj, eĉ sur dors-apogiloj de seĝoj [24].

Ĉareto, sur kiu irhandikapito povas apogi sin dum piedirado: rulapogilo estas inventita de Aina Wifalk, fine de la 1970a jardeko [25]; helpiloj por faciligi paŝadon […] estas jenaj: promenbastono, lambastono, rulapogilo [26].

Konstruelemento klinita (trabo, stango, arko), kiu forkondukas fortojn de vertikala aŭ horizontala elemento: starigi […] fostojn kaj kontraŭapogilojn [27]; pro la funkcio […] ne sufiĉas nomi ĝin nur ŝtrebo aŭ kontraŭapogilo, [sed] ĝi estas „ventoŝtrebo“ [28]. stego, transversaĵo