^*tualet/o ^UV

1.

Tuto de la aĵoj kaj aranĝoj necesaj por sinvestado, sinpurigado kaj beligado: eĉ dum la milita marŝado li zorgis pri sia tualeto kaj surverŝis sin per parfumoj [1]; malfermita ĝi faras la servon de kurteno, kiu estas antaŭtirita, dum la vizaĝo faras tualeton [2]; [li] oferis tro da zorgoj al la tualeto kaj senĉese ordonis bruligi odekolonon [3]. kosmetiko, ŝminko¹

2.

Tuto de la objektoj, per kiuj oni sin vestas: simpla, eleganta, ceremonia tualeto; ŝia tre dekoltita vesto, el salmokolora atlaso kaj brodita silko, estis unu el tiuj nepriskribeblaj, majstraj tualetoj el Parizo [4]; surmetinte belan tualeton, la reĝino stariĝis antaŭ la spegulo [5]; ŝia ĉambristino, aliris kaj eliris tra la ĉambro, ordigante la noktan tualeton de sia juna mastrino [6]; la abato Benojto, fininte sian pastran tualeton, eliris el la malantaŭaĵoj de l’ altaro [7]; malantaŭ la fenestroj pendis pufaj virinaj vestoj, […] elegantaj ĉapeletoj kaj malgrandaj kufetoj, tio estis magazeno, en kiu iam Marta ordinare aĉetadis la objektojn por sia tualeto ^Marta ; Klaro ne konas la societon, eble ŝi volus partopreni la ekskurson, „ho ne!“ interrompis ŝin Klaro, rigardante la helan kaj elegantan tualeton de sia samaĝulino, mi ne povas forlasi la domon [8]. kostumo, vestkompleto

(ntr)

Sin atente purigi, ŝminki, vesti: mi elektis mian plejbonan kostumon kaj zorge tualetis [9]; ŝi sciis, ke la knabino tualetas pli frue ol kutime, ke ŝi ne trankvilas eĉ unu momenton atendante la horon eliri al la strato [10].

kostumi

1.

Ĉambro por sinpurigado kaj sinvestado: elirante el sia tualetejo, li renkontis en la antaŭĉambro Mazieron [12]; la ronda ĉambro […] estis eĉ aliformigita de la junulino en tualetejon [13]. vestejo

2.

(evitinde) Necesejo: ili troviĝis en la aviadilo, kaj Ĝoja […] aliĝas al la longa atendovico staranta ĉe la tualetejo [14].

Kiu ofte, zorge tualetas, flegas sian eksteran aspekton; koketa: la baj-oj estas tualetemaj kaj ŝatas porti vestojn de sia propra nacio [15]. plaĉema, vanta