^*mizer/o

Daŭra granda malriĉeco aŭ malfeliĉo, inda je kompato: la mizero kutimigis lin levi sin el la lito tre frue [1]; mi faros tie altaron al Dio, kiu atentis min en la tago de mia mizero [2]; li helpis nin en la mizero, li estas sendube bona homo [3]; post ne multe da tempo la mizero revenis en la domon [4]; ŝi timas […] enfali en mizeron kune kun siaj infanoj ^Marta ; pripensu, patro, se vi por kelka tempo elmetos lin al mizero, ĉu li tiam ne devos aŭ returniĝi kaj pliboniĝi [5]; ĉu pli noble estas ⫽ Elporti ĉiujn batojn, ĉiujn sagojn ⫽ De la kolera sorto, aŭ sin armi ⫽ Kontraŭ la tuta maro da mizeroj ⫽ Kaj per la kontraŭstaro ilin fini [6]? kiu metion disponas, mizeron ne konas ^PrV ; el la mizero oni devas fari virton (rezignacie akcepti tion, kion oni ne povas forigi) ^PrV ; ĉiu havas sian kaŝitan mizeron ^PrV . bonstatoembaraso, senelirejo²

1.

Kompatinda pro sia malriĉeco, malfeliĉo aŭ malbonstato: mi estas soleca kaj mizera [7]; vi mizera estaĵo [8]! ne insultu mizeran (homon), ne moku malliberan ^PrV . malriĉa, povra

2.

Malbonstata, malbonaspekta: en malliberejo […] nutru lin per mizera pano kaj mizera akvo [9]; al nia animo naŭzas la mizera nutraĵo [10]; mi estus malsaĝulo, pensis la princo, se mi irus en la mizeran gastejon kaj preterpasus la belan [11]; edziĝa ringo, brilanta sur la fingro kaj kontrastanta kun la tuta mizera eksteraĵo ^Marta ; [ili] metis la tendojn sub la mizeraj arboj [12]; kian mizeran rolon [niaj kongresoj] ludas, kiam partopreni en ili povas ne tiu, kiu efektive kun utilo dezirus ion aŭdi [13]; tio estis ja mizera (malŝatinda) kalumnio [14]; mieno fiera al ludo (intrigo, sorto) mizera ^PrV . malgrandioza

(ntr)

Troviĝi en mizero: mizeris loĝantaro de vilaĝoj detruitaj [15]; kaj kial ni ĉiuj tiel mizeras? nur ĉar nia patrino nin abrupte forlasis [16]; mizeru kaj malĝoju kaj ploru, via ridado turniĝu en ploron [17]; partoprenado en britaj elektoj ĝenerale mizeras: homoj apenaŭ komprenas kiel, kaj por kiu, ili voĉdonu [18]; kiam sako mizeras amo malaperas ^PrV .

(ntr)

Trafi en malriĉon, en mizeron: mi nutros vin tie, […] por ke ne mizeriĝu vi kaj via domo [19]; [en] niaj mondaj urbegoj […] la homo […] bagateliĝas kaj mizeriĝas, ĝis fine li estas nura mikrobo [20]; por kiu devis ĉiu suferi, mizeriĝi kaj vivi en malkomforto [21].

Homo, kiu spertas mizeron: ŝi renkontis mizerulon, kiu diris: „donu al mi ion por manĝi“ [22]; la princo sentis impreson, ke la sennoma amaso de mizeruloj kaj ribeluloj superforte puŝas lin [23]; [li] malavare donacis al mizeruloj, por ke ili preĝu por li [24]; ŝi min amas! mizerulo, ĉu vi tion ĉi meritis [25]? konsoliĝas mizerulo, se li estas ne sola ^PrV . malriĉulo, senhavuloalmozulo,