^*konsekvenc/o

1.

Tio, kio logike sekvas el starigita principo, al iu fakto, el antaŭa okazo; rezulto, sekvo¹: refuti doktrinon per ĝiaj konsekvencoj; via patro […] donis al vi la vivon, vi estas lia karno, lia sango, sekve li estu sankta por vi! denove ruza konsekvenco! […] li min faris certe ja ne el amo al mi [1]; ĉar ĉiu fakta stato produktas difinitajn jurajn konsekvencojn, estas normale ke la oratoro pritraktu unue la faktojn kaj poste la juron ^Ret ; [tiuj] filologoj […] ne iras ĝis la lastaj konsekvencoj de tiu principe korekta elirpunkto ^Ret ; la baptopatro de Fernando ne povis ne tremeti pro la eblaj konsekvencoj de tiu duobla situacio ^ChL ; ci ne diris al mi, ke cia edzino estas graveda […] ― ĉu, kiam junulino edziniĝas, oni ne devas antaŭvidi tiun tre logikan kaj tre naturan konsekvencon? ^ChL ; kian danĝeron? ho, vi kompatinda […] ĉu vi ankoraŭ ne konas la konsekvencojn ^VaK ? kial mi ne povas, komprenante la situacion, tiri la konsekvencojn ^VaK ? dedukto, konkludo, korolario

2.

Racia, kohera decidado kaj agado, konsciante pri la interefikoj: la plimulto […] trovos tiun ĉi demandon tute superflua, tamen pro konsekvenco ni metas [ĝin] ^EE ; al Zamenhof mankis tiuj kuraĝo kaj konsekvenco, kiujn posedis Tolstoj ^Zam . kohereco, principo²

1.

Logike aŭ racie interligita kun tio, kio antaŭas: konsekvenca konkludo; tiun, ŝajne strangan kaj kontraŭ-intuician teorion, li ne inventis pro intelekta kaprico, sed kiel konsekvencan sekvon de eksperimento ^Kon11 ; [tio nur estas] konsekvencaj suferoj […] kaj estas malinde diskuti ĝin ^Rsp .

2.

Karakterizas iun, kies ĉiuj agoj, aŭ ion, kies ĉiuj elementoj logike interligiĝas; kohera²: konsekvenca homo, konduto; stilo bone ellaborita kaj poemstrukturo interne konsekvenca ^EeP ; la interpunkcio estas parte ŝanĝita, iom pli konsekvenca ^KPr ; se oni volus esti konsekvenca, oni devus tagmanĝi laŭ la angla maniero, en frakoj kaj blankaj kravatoj ^PatrojFiloj ; eĉ laŭ siaj frenezaĵoj ili ne estas konsekvencaj ^VaK ; la plimulto el la lingvoj estas nek tre konsekvencaj, nek tre liberaj ^BonaLingvo ; ni profitas per la konsekvenca reklamado de nia […] servo ^KrM . neŝancelebla

1.

Pro konsekvenco¹: la esperantismo celas la reciprokan sinkomprenadon kaj konsekvence ankaŭ estimon kaj amon inter ĉiuj gentoj kaj nacioj [2]; kiam la homoj eĉ ne aĉetas de brokantistoj, konsekvence, brokantistoj sufokiĝas sub granda troo da nevendeblaj varoj ^KrM . do¹, konklude, sekve

2.

Laŭ konsekvenca maniero: sian poŝtukon li konsekvence lavadis en la supa plado ^VaK ; konsekvence obeis Zamenhof al tiu, memstare de li trovita, principo aglutina ^Zam .

Havanta neniun konsekvencon: malkonsekvenca stilo, konduto; la absurda kaj malkonsekvenca ortografia sistemo de la angla lingvo [3]; tio estis same malkonsekvenca, la malsanulo, jam furioza pro doloroj, tamen persistis al sia vivo ^VaK ; en la naturo ja troviĝas kontrastoj kaj malkonsekvencaĵoj ^VaK .

Io, kio ne logike interligiĝas kun antaŭaĵoj, kio ne estas kohera: oni devas aŭ ridi aŭ plori je tiuj ĉi ridindaj senkonsekvencoj kaj mi plivolas ridi je tio ^BdV ; ne kapabli ion fari, por levi sin el malestiminda situacio, kaj samtempe ne kapabli pacience toleri la batojn kaj ofendojn, kiujn donas tiu situacio, kia nekonsekvenco ^Marta !