^*fask/o ^UV

Aro da kunigitaj samspecaj longformaj objektoj: ŝi renkontis la pordiston, kiu portis faskon da ligno al unu el la loĝejoj ^Marta ; la nuksoj pendis en formo de pezaj faskoj [1]; dense, kiel rafanetoj en fasko [2]; granda fasko da ŝlosiloj [3]; luma fasko (de lumaj radioj); ornama plumfasko; ŝpinfasko [4]; la patro [...] aĉetis al si grandan faskon da angiloj [5]; fasko da aromaj radikoj [6]; ŝi [...] ligis en unu faskon la urtikojn, kiujn ŝi kolektis [7]; li havis en la mano faskon de torĉoj, el kiuj unu brulis [8]; fasko da vakskandelaj stumpetoj [9]; fasko da alumetoj [10]; en atako de ia granda doloro, ŝi verŝajne enigis la manojn en siajn densajn nigrajn harojn, ĉar du iliaj faskoj, karbonigraj kaj krispaj, pendis nun sur ŝia frunto ^Marta ; prenu faskon da hisopo, kaj trempu ĝin en la sango [11]; kiel fasko de mirho, restanta inter miaj mamoj, estas al mi mia amato [12].

a)

Ligaĵo da vergetoj ĉirkaŭ hakilo, kiu estis emblemo de la publika povo en antikva Romio: kelkajn portilojn antaŭkuris liktoroj, portantaj hakilojn meze de vergofaskoj [13]; antaŭ ili marŝis la liktoroj kun siaj oficialaj faskoj [14]. faŝismo

b)

(figure) Kuniĝo kaj unuiĝo: kunigi en faskon ĉiujn disigitajn fortojn.

tufo

Aro de haroj kune elpendantaj: bela fraŭlineto kun oraj harfasketoj ĉirkaŭ la blanka frunto ^Marta . buklo, lanero

^PIV1

Longa fadeno plurfoje refaldita: la kordo de la pafarko estas fadenfasko el lino [15]. bobeno, volvaĵo