diagonalo
- 1.
- [1] (de plurlatero) Rekto aŭ streko, kunliganta du verticojn, kiuj ne apartenas al la sama latero: ne ekzistas diagonalo en triangulo; en kvarlatero ekzistas du diagonaloj; la diagonaloj de paralelogramo sin intersekcas en siaj mezoj. diametro.
- 2.
- [2] (de (n,n)-matrico) La n-opo, konsistanta el ĉiuj ĝiaj elementoj kun indico (i,i).
diagonalo de matrico
- angle:
- diagonal
- beloruse:
- дыяганаль
- ĉeĥe:
- diagonála, úhlopříčka
- france:
- diagonale
- germane:
- Diagonale
- hebree:
- אֲלַכסוֹן
- hispane:
- diagonal
- hungare:
- átló, főátló
- japane:
- 対角線 [たいかくせん], 同色の斜めに連なるます目 [どういろのななめにつらなるますめ]
- pole:
- przekątna, przekątnia
- portugale:
- diagonal
- ruse:
- диагональ
- slovake:
- uhlopriečka diagonála na šachovnici
- ukraine:
- діаґональ
diagonala
- 1.
- VdE (p.p. streko aŭ rekto) Samdirekta kiel la diagonalo 1. oblikva, transversa.
- 2.
-
- a)
- [3] (p.p. elemento de (n,n)-matrico) Estanta sur ĝia diagonalo 2: matrico kun egalaj diagonalaj elementoj.
- b)
- MatVort (p.p. (n,n)-matrico) Kies ĉiuj elementoj estas nulaj, krom tiuj situantaj sur ĝia diagonalo 2: la unuomatrico estas diagonala.
3.
La Nova Plena Ilustrita Vortaro, spuro
- angle:
- diagonal 2.a diagonal (element) 2.b diagonal (matrix)
- beloruse:
- дыяганальны
- ĉine:
- 对角 [duìjiǎo], 斜对 [xiéduì], 对角线 [duìjiǎoxiàn]
- france:
- 1. diagonal 2.a (élément) diagonal 2.b (matrice) diagonale
- germane:
- diagonal 2.a Diagonal-(element) 2.b Diagonal-(matrix)
- hebree:
- אֲלַכסוֹנִי
- hispane:
- diagonal
- hungare:
- 1. átlós, diagonális 2.a diagonál-, főátlóbeli 2.b diagonális (mátrix), átlós (mátrix)
- japane:
- 対角線の [たいかくせんの], はすかいの
- pole:
- 1. przekątny 2.a (element) przekątny 2.b (macierz) diagonalna, (macierz) przekątniowa
- ruse:
- диагональный 2.a диагональный (элемент) 2.b диагональная (матрица)
- ukraine:
- діаґональний
diagonaligebla
- 1.
- (p.p. endomorfio en vektora spaco E) Tia, ke E egalas al la rekta sumo de ĝiaj ajgensubspacoj: la matrico de diagonaligebla endomorfio rilate al bazo konsistanta el ajgenvektoroj estas diagonala.
- 2.
- (p.p. (n,n)-matrico) Tia, ke ekzistas diagonaligebla 1 endomorfio, kies matrico ĝi estas.
- angle:
- diagonalizable
- beloruse:
- дыяганалізавальны
- france:
- diagonalisable
- germane:
- diagonalisierbar
- hebree:
- ניתן לאלכסון
- hungare:
- diagonizálható
- pole:
- diagonalizowalny
- ruse:
- диагонализуемый