¹⁰ĉeĥ/o ^PIV1

1.

Ŝtatano de Ĉeĥujo: mi havas sufiĉe da kontaktoj kun sovetianoj, hungaroj, GDR-anoj kaj ĉeĥoj [1]; la svisoj, la ĉeĥoj kaj poloj tion tute same faras [2]; kiam la rusoj invadis Pragon, la rezistantaj ĉeĥoj demonstris sian humursenton ŝercante pri Winnetou, konsiderata kiel la lasta bona ruĝa kamarado [3].

2.

Homo kun ĉeĥa nacieco: novelojn kaj rakontojn publikigis la Ĉeĥo Vladimir Vana [4]; [ilia] gepatra lingvo konas nur tri gradojn de vokala vasteco (ĉeĥoj, kroatoj, grekoj, japanoj k.m.a.) [5]; kelkaj (precipe maljunaj) citavanoj konsideras sin ĝis nun moravianoj, dum la plimulto sentas sin bohemianoj (aŭ la junaj prifajfas tion, konsiderante sin ĉeĥoj) [6].

Rilatanta al ĉeĥoj, ilia nacieco aŭ ŝtato: mi redaktis tiun peton en la ĉeĥa lingvo [7]; sovetia biero? espereble ili tie havos ĉeĥan [8]; ĉeĥa poeto Ŝtefo Urban [9].

Ŝtato situanta en Mezeŭropo kun ĉefurbo Prago. Ĉeĥio

Rilata al ĉeĥoslovakoj, al Ĉeĥoslovakujo: la ĉeĥoslovaka skolo montriĝis ankoraŭ vivanta, kvankam ĝi povis ĝis antaŭnelonge nur tre malmulton eldoni enlande [10]; en 1935 aperis cetere ĉeĥoslovaka Antologio [11]; Pitter estis ekzilita de la komunista ĉeĥoslovaka registaro kaj lia entrepreno devis daŭri sen li [12].

Civitano de Ĉeĥoslovakujo: fine, ankaŭ la Bulgaroj kaj Ĉeĥoslovakoj devis cedi al la oficiala klarigo, ke necesas nun dediĉi sin al pli urĝaj taskoj ol flegado de internacia lingvo, ke dum konstruado de socialismo simple ne estas loko por Esperanto [13].

Eksa ŝtato (1918-1992) situanta en Mezeŭropo, en la teritorio de nuntempaj Ĉeĥujo kaj Slovakujo; Ĉeĥoslovakio: Esperanto en Ĉeĥoslovakujo dum la germana okupado [14]; hejme sin sentis nek la slovakoj en la tiel nomita Hungarujo, lando de hungaroj, nek la hungaroj en Ĉeĥoslovakujo, lando de ĉeĥoj kaj slovakoj [15].