¹cirk/o ^PV

1.

Rondforma, ĉirkaŭfermita loko, por rajdaj, akrobataj kaj burleskulaj spektakloj: la princo kun la nomarĥo kaj ĉefaj oficiroj iris en la cirkon, kiu estis konstruita en la ĝardeno de Astarte [1]; mi vidis en la cirko artiston, kiu kuŝis en la aero [2].

a)

En antikva Romo, longforma areno, kie okazis vetkuroj k.a.: oni povas ŝin renkonti nek en la cirko, nek en la amfiteatro [3].

areno¹amfiteatro

2.

Cirkistaro kune kun ties ekipaĵoj kaj spektaĵoj: tiu cirko vizitas jam dum multaj jaroj ĉiujn kermesojn de la grandaj vilaĝoj en la provinco Groningen [4]; lia majstro kondukis lin en la urbon, ne en la cirkon, por vidi la lertajn rajdistojn, [sed] en la grandan operejon [5]; (figure) Patrino kaj la gefratoj faras cirkon (agitiĝon, tumulton) ĉiutage [6]; sur la ununura ĉevalo de la cirko li enrajdas, ekhaltas en la mezo de l’ areno kaj la ĉevalo faras riverencon [7]; mi provis min kiel muzikisto […] en turneanta cirko [8]. spektaĵo, varieteo

Laboristo de cirko preparanta aŭ prezentanta homajn aŭ bestajn akrobataĵojn kaj ceterajn distraĵojn: post longa disputo la cirkisto diris al Benzo: „la sola oferto, kiun mi povas fari, estas repagi vin per leonido“ [9]; la cirkistoj konstruis apartajn saltilojn kiuj jam funkciis laŭ la mekanismo de nuntempaj trampolinoj, kaj evoluigis apartajn prezentaĵojn [10]. akrobato, artisto², dresisto

Grupo de cirkistoj, ordinare kunmigranta kaj prezentanta spektaĵojn: li ankaŭ petis de mi prunti monon por inviti el Usono virinan cirkistaron [11]; la plej alta kaj plej malalta homoj de la mondo ambaŭ aliĝis al cirkistaro [12].