^*babil/i ^PV

(x)

1.

Intime, familiare interparoli: la senzorge trababilitaj (pasigitaj babilante) horoj en la drinkejo.

2.

Babilaĉi: li babilas anstataŭ labori; kiu multe babilas, pensas malmulte^PrV ; babiladi teorian sensencaĵon ^EE ; ne timu tranĉilon, timu babilon^PrV .

Tro multe paroli, pri negravaj, pri ne bone sciataj aferoj: jen vi nehaltigeble babilaĉis dum Fortunato simple staris kaj aŭskultadis [1]. klaĉi, lango, mueli, pepi

Ago de iu babilanta: mi fariĝis por ili objekto de babilado [2]; de babilado venas nur senhaveco [3]; ne restu tie kun longa babilado, sed rapide revenu ĉi tien [4]! ju pli da babilado, des pli da pekado ^PrV .

Babilado, kies ideon ne indas konsideri (ofte interjekcie aŭ malŝate): „vi ricevis ja monon, nun donu al mi nur la fajrilon“, – „babilaĵo!“ diris la soldato, „tuj diru al mi, por kio vi ĝin bezonas“ [5]; „lasu lin ripozi en la nomo de Jesuo!“ – „babilaĵo!“ […] li ŝuldas al ni monon [6]; ĉu la pastraĉa babilaĵo povas kolerigi tian filozofon [7]? babilaĉo! […] se estas tro multe da laboro por vi mem, vi povas vendi la arbaron [8]; lasu min en paco, mi ne ŝatas vian babilaĉon [9]; kia babilaĵo! […] vi ja ne povoscias paroli [10]! bagatelaĵo, klaĉaĵo, sensencaĵo

Retejo en kiu pluraj homoj povas realtempe interskribi: eniru la babilejon se vi volas diskuti kun aliaj homoj pri diversaj temoj [11].

Inklina al ofta, abunda interparolado: ŝi estas ankaŭ tre babilema kaj kriema [12]; oni trinkis [...] sufiĉe por meti en moviĝadon la babileman buŝon [13]; la princo malamis [ŝin] pro ŝia babilemo kaj malhonestaj faroj [14].

Homo inklina al multa parolado: tie estis kafejo, kie ordinare multaj babiluloj kaj novaĵportantoj kolektiĝis [15].

Babilejo ¹: plej oftaj vizitantoj de retbabilejoj estas gejunuloj [16].