vortic/o PV vorticoserĉi 'vortico' [vortic.0o] [vortic.0o.MET] Rotacianta regiono de fluaĵo; kirlo1: la nord-pacifika rubovortico estas la plej granda el la kvin rubocirkuloj [1]; (figure) Koreio estis en la vortico de milito [2]; li mem sur sia blanka drako same estis turnita laŭ cirklo, kiel alumeto en grandioza vortico [3]. ciklonoturniĝi1, funelo 1. Monato, Lode Van de Velde kaj Roland Rotsaert: Konsumantoj agitiĝas kaj konsciiĝas2. Monato, Ma Young-tae: Tokto mankas takto3. Michael Ende, trad. Wolfram Diestel: La Senĉesa Rakonto, En la Lando de la Noktuloj angle: vortex beloruse: вір, віхор, віхура ĉeĥe: vortex ĉine: 涡流 [wōliú], 渦流 [wōliú], 旋涡 [xuánwō], 旋渦 [xuánwō], 涡旋 [wōxuán], 渦旋 [wōxuán] france: vortex germane: Wirbel, Strudel hebree: מערבולת hispane: vórtice, remolino, torbellino hungare: örvény japane: 渦 [うず] katalune: vòrtex nederlande: draaikolk, wervelwind perse: گرداب، گردباد pole: wir portugale: vórtice, redemoinho ruse: водоворот, вихрь slovake: krútňava, vír ukraine: вир, вихор administraj notoj