vehikl/o PIV1 vehikloserĉi 'vehiklo' [vehikl.0o] (malofte) [vehikl.0o.KOMUNE] Transportilo, perilo: la libro fakte traktas frazeologion kaj ne vere Esperanton, [kiu] servas nur kiel vehiklo por esplori frazeologian terenon en planlingva medio [1]; la usonangla lingvo iĝis vehiklo por la disvastigo de la valoroj de la anglosaksa socio [2]; denga febro kaj flava febro, la vehikloj de iliaj virusoj estas kuloj [3]; mi do apogas la movadon sed bedaŭras ke ĝi vehiklas lingvon kiu pluraspekte ne taŭgas por la tasko [4]. helpilo, rimedo 1. Pejno Simono: Plansprache und Phraseologie, Monato, 2000/06, p. 332. Monato, Garbhan MacAoidh: La angla, ĉu troja ĉevalo?, 20043. Monato, Vladimir Lemelev: Epidemiaj sekvoj en Eŭropo, 20074. La Ondo de Esperanto, 2002, №4 beloruse: транспартны сродак ĉine: 运在工具 [yùnzàigōngjù], 運在工具 [yùnzàigōngjù] france: véhicule (qui transporte, qui transmet) germane: Vehikel, Mittel zum Zweck pole: wehikuł administraj notoj