^*ŝtof/o ^UV

1.

[sxtof.0o.TEKS]

Fibra materialo el kiu oni faras vestojn, tukojn, litkovrilojn, velojn ktp: kvar metroj da tiu ĉi ŝtofo kostas naŭ frankojn [1]; alfortikigu ĝin per laĉo el blua ŝtofo [2]; li faris la kurtenon el ŝtofo blua, purpura, kaj ruĝa, kaj el bisino [3]; reĝa vesto el blua kaj blanka ŝtofo [4]; ŝi […] distranĉis grandan pecon da silka ŝtofo kaj kudris malgrandan beletan saketon [5]; ili prenas la ŝtofon de la teksiloj, tranĉadis per grandaj tondiloj […] kudradis per kudriloj [6]; sur la reĝan veluro kaj purpuro fluadis malsupren ŝiaj maldolĉaj larmoj, kiel brilantaj diamantoj ili kuŝis sur tiuj ŝtofoj [7]; lana, silka, kotona ŝtofo; (figure) tio estas plumoj, viva vesta ŝtofo [8]; ili estis vestitaj simple, per plej maldelikata ŝtofo, sed ilia tolaĵo estis blindige blanka [9]; sub la diafana ŝtofo oni vidis ŝiajn virgajn brustojn, similajn al pomoj [10]; la pezaj faldoj de la punca ŝtofo ^Marta ; ĉu vi konsentus stari en magazeno, mezuradi ŝtofon ^Marta ; disvolvante antaŭ la okuloj de la du aĉetantaj virinoj unu el la blokoj da ŝtofo ^Marta ; ili […] imitis molan susuradon de ondiĝantaj ŝtofoj kaj mallaŭtan bruadon de disvolvataj puntoj ^Marta ; la regionaj krudmaterialoj, precipe ligno, metalo, ledo, ŝtofo, ŝtono [11].

2.

[sxtof.0o.konsisto]

(arkaismo) Substanco¹: la ŝtofo, el kiu estas farataj la sonĝoj; la kreskaĵo enhavas en si multe da amelo kaj aliaj nutraj ŝtofoj ^FK ; ankoraÅ­ estas grandaj mankoj en nia scio pri la konsisto de la plantoj, kaj pri la kemiaj ŝtofŝanĝoj, kiuj okazas dum iliaj vivprocezoj [12].

[sxtof.sub0o.TEKS]

Ŝtofo uzata sur la interna flanko de vesto: la sapisto elŝiris el la subŝtofo de sia malnova jako ruĝan ĉifonon [13]; multekostaj manteloj, subŝtofitaj per sciuraj feloj [14]; mi frotus vin ĉiujn al faruno kaj al la diablo mi donus vin ĉiujn por subŝtofo [15]!