sakr/i ^PV

(ntr)

[sakr1.0i.KOMUNE]

Esprimi indignon aŭ koleron per blasfemaj aŭ nedecaj vortoj: mi atendis pacience, dum ili kriis kaj sakradis [1]; mi sakris, bone, plensente kaj suke ^KrM ; la ĉiesulino sakras pri lia avareco kaj foriras ^KrB ; „korpo de porko!“ sakris unu, „mi faligis ĝin“ ^ChC . blasfemi, damni, malbeni

Nedeca esprimo de kolero: oni povas uzi eksklamojn, sakrojn, k.a., kompreneblajn, ĉar akceptitajn en lingva normo ^EeP ; Zajcev eligis ruslingvan sakraĵon ^CKv ; post momenta pripenso ŝi finis sian diron per longa nepresebla sakraĵo ^MkM ; mi ĝojas, ke tiuj milionoj da sakroj, kiuj ŝarĝas la vivon de tiu viro, ne tondras sur min [2]; kafo – dolĉa kiel knabino en la unua vespero […] kaj nigra kiel la sakroj de la patrino, kiam ŝi ekscias tion [3].

sakro (pelvosto)