*rosmaren/o UV *rosmareno serĉi 'rosmareno' [rosmar1.0o] Genro el familio lamiacoj (Rosmarinus); ĉiamverda arbusto kun intensa aroma odoro, kontraŭsidaj mallarĝaj liniilformaj folioj, kiuj supre estas malhelverdaj kaj malsupre kun blanketa felto; la ordinare bluetaj floroj starantaj en ŝajnverticiloj estas kloŝformaj, dulipaj kun duparta supra kaj triloba malsupra lipo, kies meza lobo estas granda kaj kulerforme kava, la du longaj stamenoj etendiĝas el la korolo; la frukto maturiĝante disfalas en unusemajn ĉelojn; unu specio Rosmarinus officinalis estas uzata kiel spico kaj en farmacio: jen estas rosmareno, ĝi estas por memoro: mi petas vin, kara mia koro, memoru min! kaj jen estas miozoto, pro la fideleco Hamlet ; pro la gusto ĉiu urbo havis sian preferon rilate proprajn herbomiksaĵojn […] i.a. miriko, rosmareno, koriandro, junipero, cinamo, anizo, kariofilo, salvio, laŭro, ĉiu bierfaristo estis devigata aĉeti herbojn en la loka „herbodomo“ [1]. branĉo de rosmareno (Rosmarinus officinalis) CC-BY-SA-3.0 [2] 1. Lode Van de Velde: Bierlando Belgio, Monato, 2001/01, p. 182. https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Rosmarinus2_officinalis.jpeg angle: rosemary beloruse: размарын ĉeĥe: rozmarýna ĉine: 迷迭香 [mídiéxiāng] france: romarin germane: Rosmarin hispane: romero (botánica) hungare: rozmarin(g) japane: マンネンロウ, ローズマリー latinece: Rosmarinus Rosmarinus officinalis nederlande: rozemarijn pole: rozmaryn portugale: rosmaninho, alecrim ruse: розмарин slovake: rozmarín turke: biberiye ukraine: розмарин administraj notoj ~o: Mankas verkindiko en fonto.