^*muÄ/i

^*muÄi

serÄi 'muĝi'

[mugx.0i]

(ntr)

: [mugx.0i.FIG]; (figure) Brui aÅdigante fortan, obtuzan, longe tiratan sonon: la muÄado de la maro kaj la ondegoj [1]; la rivero muÄis, Åveligita de la printempaj pluvoj [2]; ventego [â¦] muÄis terure [3]. kiam la korko eliris, en la kolo de la botelo aÅdiÄis muÄo, kaj poste kluk-klukado, kiam la vino verÅiÄis en la glasojn [4]; per la krakado de la teleroj kaj pladoj, la muÄado de la patoj, la skuiÄado de la kaseroloj [â¦] en la kuirejo al ilia tagmanÄo ne trapenetris eÄ unu vorteto ^BdV; la kaldronoj de la Åipo kun muÄo kaj bruo ellasas vaporon ^FK; leonoj muÄas en la bestejoj ^QuV; estis blekanta bovino en la domo, Äi muÄis stultule, kiel bovinoj faras (vd mui) ^ChR; Åi ekkriis en muÄado, kiu pli similis la blekadon de sovaÄa besto ol homan voÄon ^ChL; de malproksime muÄis fora tondro ^KKr. hupi, rori, trumpetibleki, raÅka, korno^1.b

1. La Nova Testamento, Luko 21:25
2. Ludoviko Lazaro Zamenhof: Fundamenta Krestomatio de la lingvo Esperanto, 4, rakontoj, la nigra virino
3. Jakob Grimm, Wilhelm Grimm, trad. Kazimierz Bein: Elektitaj Fabeloj de Fratoj Grimm, fiÅkaptisto kaj lia edzino
4. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 3, Kolo de botelo