⁸monarÄ¥i/o, ⁸monarki/o

1.

[monarh1.0o.JUR]

Politika reĝimo de regno kies suvereno estas persono (la monarko): absoluta, elekta, hereda monarĥio; konstituciaj monarkioj [1]; se estas nur unu vere elstara viro inter la regantoj, ni nomas tion monarkio, se pli, do aristokratio [2]; dum unu generacio la konservativaj elementoj regis en la svisaj ĉefurboj post la venko de la monarkioj en Eŭropo [3]; Japanio […] la pli racian manieron de „unu erao sub unu reĝo“ […] alprenis nur en 1868 post la restaŭro de la antikveca monarĥio [4].

2.

[monarh1.0o.POL]

Regno regata de monarko: la ŝtato Vatikano estas absoluta monarĥio elekta; liaj antaŭuloj […] regadis la monarkion Aŭstrio-Hungario dum preskaŭ 650 jaroj [5].