^*lit/o ^UV

[lit.0o.MEBL]

Meblo aŭ kusenaro sur kiu oni kuŝas por dormi, ripozi: kuŝi en lito [1]; la muso kuris sub la liton [2]; la kapa parto de la lito [3]; puplito [4]; balanceblaj infanlitoj [5]; nokte li dormis en sia laborĉambro sur kaĝolito, kiun oni refaldis tage [6]; mia patro […] jam kuŝis en la ŝranklito (vd alkovo) [7]; li kuŝas apud ŝi en la geedza lito [8]; ĉu la juna sinjoro jam moŝtis forlasi sian baldakenliton [9]? la mezon de la […] ĉambro okupis ortegita kanapolito, surhavanta molajn kusenojn kaj kovrilon el cervaj feloj [10]; en angulo de la stalo kuŝis la pajlolito, sur kiu la maristo ripozis [11]; [mi] ekdormis kvazaŭ la branĉnesto estis lanuglito [12]; la senarbejo estis duonronde borderita per komfortaj, sunbanaj ĝardenlitoj, sur kiuj kelkloke sidis aŭ kuŝis homoj [13]; ekstere du viroj nin atendis kun portlito (kp brankardo) kaj transportis al la […] transportvagono por malsanuloj [14]; mi kuŝigis min sur la soldatliton, kiu staris en la ĉambro, kaj observis la bluajn nubojn [15]; estis kurtenitaj vojaĝlitoj, kiuj ŝanceliĝis super niaj kapoj [16]; kiu amas la liton (ripozon), ne akiros profiton ^PrV . hamako, lulilo

[lit.0ajxo.MEBL]

Ĉio, kio servas por pretigi liton por kuŝiĝo: oni ja prenos vian litaĵon de sub vi [17]; sin kaŝi sub la litaĵon [18]; li elprenis litotukon, kaŭĉukan kusenon kaj ceterajn litaĵojn el la mura ŝranko [19].

(ntr)

[lit.el0igxi.KOMUNE]

Eliĝi el lito, ekzemple vekiĝinte el dormo: jam estas malfrue, mi do devas ellitiĝi [20].

(ntr)

[lit.en0igxi.KOMUNE]

Ekkuŝi en lito por ripozi, dormi...: Johano frue enlitiĝis, faris sian vesperan preĝon kaj trankvile endormiĝis [21]; la fiŝkaptistoj jam delonge enlitiĝis, sed en tiu terura vetero oni ne povis eĉ pensi pri fermado de okulo [22]; tuj kiam Hjalmar enlitiĝis, la dio de dormo per sia sorĉa ŝprucigilo aspergis ĉiujn meblojn en la ĉambro [23].

[lit.brik0o.HEJM]

Aranĝo de tradiciaj hejmoj en Norda Ĉinujo, granda lito el brikoj aŭ adoboj, supre kovrita de mato kaj malsupre hejtebla per fajrujo: post la manĝo li kuŝiĝis sur la briklito, kun siaj brakoj sub la kapo [24]. forno^1.b

[lit.tabul0o.MEBL]

Malkomforta lito, kies subaĵo konsistas el nuraj tabuloj: la soldatoj […] kuŝis sur la tabullito de sia gardista ĉambro [25]; generalo Moncada eĉ ne moviĝis de sur la tabul-lito [26]; nur unu tabullito staris ĉi tie, sed pura konscienco estas mola kuseno, kaj tial malgraŭ ĉio Georgo povis dormi trankvile kaj kviete [27].

Muntkadro, kiu subportas la litaĵon: movanta-litkadro-teorio [28].

Lito sur kiu mortas homo; sekve, metonimie ankaŭ, la lastaj horoj de ies vivo: sur ŝia mortlito mi donis al ŝi la promeson, ke nia infano neniam estos baptita [29]; apud la mortlito de sia amiko li ĵuris, ke li dediĉos sian tutan vivadon al la filo de Klotildo [30]; sur mortolito kuŝas pala kaj senfortiĝanta pastro Vermo [31]. katafalko