^*mebl/o ^UV

Movebla objekto, plej ofte farita el ligno kaj servanta por praktika aŭ ornama uzo en loĝejo: belegaj tapetoj kovris la murojn, kaj la artiste skulptitaj mebloj estis multekostaj [1]; en la salono senorde kuŝis la renversitaj kaj rompitaj mebloj unuj sur aliaj, kaj inter ili sin kaŝis la festenantoj [2]; li trovis nur renversitajn meblojn, disŝiritajn tukojn, rompitajn manĝilojn kaj vitraĵojn ― ĉiujn signojn de detruado, sed neniujn loĝantojn [3]; vasta loĝejo, multekostaj mebloj, lukso [4]. mebloj

(tr)

Provizi je mebloj: meblita apartamento; la knaboj portis lin en tre riĉe meblitan ĉambron [5]; multaj vilaĝanoj konstruis jam belajn vilaojn, meblitajn kaj provizitajn per akvo[6].

Ĉiuj mebloj de ĉambro, de loĝejo; sortimento de kunharmoniaj mebloj: lia malamiko [...] aĉetis per aŭkcio la kastelon kaj la tutan meblaron [7]; ili ne prenis eĉ la plej necesajn aĵojn kaj lasis ĉi tie sian meblaron kaj ĉion, kion ili havis [8]; mi ŝanĝis la tutan meblaron sennecese[9].

Faranto, produktanto de kofroj, tabloj, seĝoj, ŝrankoj, litoj kaj similaj: lignaĵisto, kiu specialiĝas ekskluzive pri mebloj, nomiĝas meblisto [10]; metio de ĉarpentado, de ŝufarado, de buĉisto, de meblisto [11]. metio