^*kot/o

1.

[kot.0o.KOMUNE]

Tero, polvo miksita kun malpuraj akvoj de stratoj aŭ vojoj: fali en koton; strata koto [1]; sterka koto [2]; viaj piedoj enprofundiĝis en koton [3]; porkino lavita al ruliĝado en koto [4]; kamparanoj ĉerpis la nilan koton [5]; trafi per la vizaĝo en la koton ^PrV (ridinde malsukcesi); kiu ludas kun koto malpurigas la manojn (kamarado de malnoblulo fariĝas mem malnoblulo) ^PrV ; la ponto estas farita el krudaj stangoj kun vertikalaj fostoj, kiuj profunde eniris la koton [6]. marĉo, ŝlimo

2.

[kot.0o.FIG]

(figure) Honto, malnoblaĵo, malgloro, malglora stato: li falis en la koton de la plej malnoblaj pasioj; vi, kanajlo, enpremus min profunde en koton [7]; abomeninda kotanimulo, kiu ŝin trompe forlasis [8]; ĵetadi koton sur la aferon nur tial, ke ĝi estas nova kaj ankoraŭ ne moda ^EE . rubo, malŝatindaĵo

[kot.0a.malpura]

Karakterizata per koto: en la kota vetero mia vesto forte malpuriĝis [9]; griza, pluva, kota novembra tago ^Marta ; kotaj trotuaroj ^Marta ; kotaĵo ^FK ; kaldrono ridas pri poto, kaj mem estas kota ^PrV .

(ntr)

1.

[kot.0i.KOMUNE]

(komune) Kovri, ŝmiri, malpurigi per koto.

2.

[kot.0i.feki]

(evitinde) Feki: ne kotas besto en sia nesto ^PrV .

[kot.0ejo.kavajxo]

Kavaĵo sur grundo, kotiĝinta pro pluva, neĝofanda ktp akvo en ĝi kolektiĝinta: fasko da branĉetoj por ŝtopi truojn kaj kotejojn [10]; tendoj kaj kabanaĉoj haste starigitaj meze de kotejo, kiuj inundiĝas ĉiam, kiam pluvas [11]; (figure) baraktantaj en la kotejo de l' malvirto [12]. flako, marĉo, ŝlimejo

[kot.en0igxi.KOMUNE]

Parte sinki en koton kaj senmoviĝi pro tio: ili devis peti helpon por movi la enkotiĝintan ĉaron [13]; (figure) pli plaĉas aviadi de konferenco al konferenco ol enkotiĝi en ekonomiaj krizoj, senlaboreco, inflacio [14]. embarasiĝi, enmarĉiĝi, implikiĝi