komoci/i PIV1 komociiserĉi 'komocii' [komoci.0i] (tr) [komoci.0i.skuegi] Skuegi, puŝegi ies korpon, kaŭzante momentan senmovecon aŭ perturbante organon: la vasko kuŝis tiel komociita, ke li ne povis respondi eĉ unu vorton[1]. konsterni, kontuzi, ŝoki 1. Miguel de Cervantes Saavedra, trad. Fernando de Diego: La inĝenia hidalgo Don Quijote de la Mancha, ĉapitro 9a, p. 75a beloruse: выклікаць страсеньне ĉeĥe: způsobit otřes france: commotionner germane: schwer erschüttern, in Schockzustand versetezen hungare: megrázkódtat nederlande: schokken (v.e.orgaan) pole: wstrząsnąć portugale: concutir rumane: scutura ruse: вызвать сотрясение (мед.) slovake: spôsobiť otras ukraine: струшувати komocioserĉi 'komocio' [komoci.0o] [komoci.0o.senmoveco] Momenta senmoveco pro forta skuo. konsterno, ŝoko, traŭmato1 beloruse: страсеньне ĉeĥe: komoce, otřes mozku, pohnutí france: commotion germane: Kommotio, schwere Erschütterung, Gehirnerschütterung hungare: megrázkódtatás nederlande: schok (v.e.orgaan) pole: wstrząs portugale: concussão, comoção rumane: șoc ruse: сотрясение (мед.) slovake: otras, pohnutie ukraine: струс, комоція administraj notoj ~o: Mankas dua fontindiko. ~o: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.