kampanil/o PVEF kampaniloserĉi 'kampanilo' [kampan1.0o] Turo memstara aŭ surstaranta konstruon kaj en kiu oni lokas sonorilojn aŭ horloĝon: en la historia centro de Ĥarkov […] estis konstruita la kirko de la Dipatrina Ĉieliro […] post la rusa-franca milito de 1812, dediĉe al la venko de rusaj milittrupoj, oni lanĉis konstruadon de kampanilo (la popolo poste nomis ĝin „La kampanilo de 1812“), […] sur la kampanila supro estis instalita melodie sonoranta horloĝo [1]. 1. Monato, Dmitrij Cibulevskij: Katedralo renaskiĝanta angle: campanile, bell tower, clock tower beloruse: званіца bulgare: камбанария ĉeĥe: kampanila, zvonice ĉine: 鐘樓 [zhōnglóu] france: campanile, clocher (subst.) germane: Glockenturm hispane: campanario hungare: harangtorony, óratorony japane: 鐘塔 [しょうとう], 時計塔 [とけいとう] katalune: campanar nederlande: klokkentoren perse: برج ناقوس، برج ساعت pole: dzwonnica rumane: clopotniță ruse: колокольня slovake: zvonica ukraine: дзвіниця, кампаніла, вежа administraj notoj