^*inokul/i

^*inokuli

serĉi 'inokuli'

[inokul.0i]

(tr)

1.: [inokul.0i.MED]; Enkonduki en vivantan organismon la mikrobon de iu infekta malsano, ĉu akcidente, ĉu intence por studi ties efikon aŭ por krei imunan respondon: inokuli mikrobon en beston por produktado de serumo ^PIV2; inokuli iun kontraŭ la variolo ^PV. vakcini.
2.: [inokul.0i.FIG]; (figure) Komuniki al iu ian senton, kutimon: inokuli saĝon al iu^Z; la kredo forte estis inokulita al li en la mizera dometo de lia hejmo [1]; vi inokulis al [la mondo] la timon de l' morto [2]; ĉiu nacio, ĉiu patrio tre zorge inokulas la spiriton de siaj regatoj per ideologio taŭga por la pluigo de siaj apartaj interesoj [3]; inokuli en ies animo[n] la abomenon al la milito^B; la mahometanoj inokulis multe el sia civilizo al la negroj ^PV. infekti, inspiri.
3.: [inokul.0i.grefti]; (arkaismo) grefti.

1. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 4, Historio el la dunoj
2. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 1, ĉap. 14
3. E. Lanti: Vortoj de k-do Lanti, Pri Pacismo

angle:: inoculate
beloruse:: прышчапляць
bulgare:: ваксинирам
ĉeĥe:: očkovat, roubovat, štěpovat
ĉine:: 3. 接木 [jiēmù]
france:: 1. inoculer (un germe pathogène) 2. inculquer, inoculer (une passion), transmettre (une tradition)
germane:: 1. (mit einer Lanzette) impfen 2. einimpfen, durchdringen, erfüllen 3. pfropfen, veredeln
hispane:: inocular
hungare:: beleolt (átv.) 1. beolt (vmi ellen)
japane:: 接種する [せっしゅする], 感染させる [かんせんさせる], 植えつける [うえつける]
nederlande:: 1. inenten, vaccineren 2. besmetten 3. enten
portugale:: 1. inocular, vacinar (inocular) 2. passar (um sentimento), transmitir (uma tradição)
ruse:: привить
slovake:: očkovať, vrúbľovať, štepiť
ukraine:: прищеплювати, щепити, робити щеплення

~i: Mankas verkindiko en fonto.