inĝeni/a ^PIV1

(malofte)

1.

[ingxeni.0a.KOMUNE]

(iu) Inventema, eltrovema: li estis inteligenta, malsamspece inĝenia, kaj sciis mildavoĉe tamen atentoveke paroli pri interesaj aferoj [1]; „La inĝenia hidalgo Don Quijote de la Mancha“ ^DonKihxoto . elstara², genia, sagaca, talenta

2.

[ingxeni.0a.ideo]

(io) Originala, lerta, sprita ideo (solvo de problemo ktp): inĝenia uzo de konkreta esprimrimedo [2]; tiu inĝenia strukturaĵo ne rivelas tamen diferencon inter praaj enkavernaj desegnaĵoj kaj tiuj de Picasso [3]; inĝeniaj instrumentoj por termezurado kaj vojkonstruo [4]; volbo, inĝenie ornamita per mirinda mozaiko [5]. brila, rafinita

(malofte)

[ingxeni.0o.KOMUNE]

Inventemo, eltrovemo: kiom da diplomata inĝenio oni devas disipi por montri sin lojala kortegano [6]; Nina, pri kiu jam iris la diro, impresas ŝekspireske lerta ĵongli per vortoj kaj ŝia inĝenio similas tiun [7]; li sentis sin en falsa pozicio antaŭ ŝi, senigita je inĝenio por ŝin konvinki [8].

Iu inventema, eltrovema: analizkapablon ni ne konfuzu kun simpla inĝenieco, ĉar, kvankam la analizisto laŭnecese inĝenias, la inĝeniulo ofte mirinde malkapablas analizi [9]; tiu klopodo, malgraŭ furioza rezistemo de simbiozitaj reakciaj ekleziuloj kaj militistoj – kiujn kanaria inĝeniulo de la 18a jarcento epitetis „malutilaj, maldignaj kaj damaĝaj“ – kondukis al jarcento da kritika kaj intelekta luktado, dum kiu ellaboriĝis formoj de kulturo kun revolucia koloro [10]. geniulo, pensulo, talentulo