^*genu/o ^UV

1.

[genu.0o.ANA]

Antaŭa parto de la artiko kuniganta la femuron kun la kruro: star[i] sur la genuoj (ekvilibrigi la korpon sur la genuoj kaj la piedpintoj, tenante la bruston kaj femurojn vertikalaj) [1]; li stariĝis unugenue sur la planko ^Marta ; jen malluma strateto kun kaduka trotuaro, kie la poeto falis kaj kontuzis la genuon [2].

2.

[genu.0o.simbole]

Tiu sama korpa parto, konsiderata kiel:

a)

[genu.0o.simbole_vunda_punkto]

Vunda punkto, ema malfortiĝi pro laco aŭ timo: falantojn restarigis viaj vortoj, kaj fleksiĝantajn genuojn vi fortigis [3]; ĉiu spirito senkuraĝiĝos, kaj ĉiuj genuoj fariĝos kiel akvo [4]; la pordisto sentis siajn genuojn moliĝi [5].

b)

[genu.0o.simbole_protekto]

Korpoparto, kie oni portas iun aŭ ion ŝirmocele: (frazaĵo) preni iun sur la genuojn; la infanoj de Maĥir, filo de Manase, naskiĝis sur la genuoj de Jozef [6]; ŝi endormigis lin sur siaj genuoj, kaj alvokis homon, kaj detondigis la sep buklojn de lia kapo [7]; kial mi ne mortis tuj el la utero [...]? kial akceptis min la genuoj? [8]. sino, basko

Rim.: Ĉi-sence oni imagas, ke la portanto sidas, kaj liaj „genuoj“ fakte ampleksas la tutan surfacon de liaj du horizontalaj femuroj.

c)

[genu.0o.simbole_potenco]

Simbolo de ies potenco super iu alia, kiu metas sian vizaĝon vid-al-vide al ĝi: (frazaĵo) fali antaŭ ies genuoj: Simon Petro, tion vidinte, falis teren antaŭ la genuoj de Jesuo [9]; (frazaĵo) premi sin al ies genuoj: la homoj leviĝis de la tero, la pli proksimaj komencis premi sin al [la] genuoj [de la apostolo] [10]; (frazaĵo) klini sin al ies genuoj: [li] poste klinis sin al ŝiaj genuoj kaj manoj, salutis ŝin, adoris, honoris [11]; (frazaĵo) kisi ies genuojn: hodiaŭ, iom pli malfrue, [ili] havos la honoron kisi vian genuon [12].

d)

[genu.0o.simbole_humiligo]

Simbolo de ies humiliĝo aŭ timo antaŭ la alia: (frazaĵo) fleksi / klini sia(j)n genuo(j)n antaŭ iu: la tria kvindekestro [...] fleksis siajn genuojn antaŭ Elija, kaj ekpetegis lin [13]; Mi restigos el Izrael sep mil, ĉiujn, kies genuoj ne fleksiĝis antaŭ Baal kaj kies buŝo ne kisis lin [14]; antaŭ Mi kliniĝos ĉiu genuo [15]; (frazaĵo) peti ion sur la genuoj / surgenue / genuante: mi devigos lin, ke li sur la genuoj petu de vi pardonon! [16]; (frazaĵo) fali sur la genuojn: kiun mi devas timi ĉi tie, kie ĉiuj falas antaŭ mi sur la genuojn? [17]; (frazaĵo) ĵeti sin sur la genuojn: ĵetinte sin sur la genuojn, ŝi komencis preĝi kun tia forto, kian povas doni nur timo pri amata persono [18].

Rim.: Pro sia kapablo fleksiĝi la genuo ebligas onin malaltigi sian kapon kaj per tio esprimi submetiĝon.

(ntr)

[genu.0i.KOMUNE]

Stari sur la genuoj: li tri fojojn ĉiutage genuis kaj preĝis al sia Dio [19]; ili ekvidis Saran, genuantan ĉe la lulilo, en sintenado de virino, nutranta suĉinfanon [20]; belaj piedoj, vi diras... Nu, li genuos ĉe ili [21]. surgenui

(tr)

[genu.0igi.KOMUNE]

Starigi sur la genuoj: li genuigis la kamelojn ekstere de la urbo [22].

(ntr)

[genu.0igxi.KOMUNE]

Ekstari sur la genuoj: li veturigis lin sur sia dua ĉaro; kaj oni kriis antaŭ li: Genuiĝu! [23]; la vidvino genuiĝis antaŭ la malalta litaĵo ^Marta ; [Salomono] nun stariĝis sur [la ambono, kaj] ekgenuis antaŭ la tuta komunumo de Izrael [24]; du soldatoj surgenuiĝis, kiam la apostolo estis pasanta [25]. genufleksi

[genu.0igxilo.MEBL]

Tre malalta seĝoforma meblo uzata por preĝado: oni genuas sur la plato kaj apogas la kubutojn sur la apogilo: antikva krucifikso super ligna genuiĝilo, malpuraj bildoj de sanktuloj, dikaj libregoj kaj polvoplenaj geografiaj kartoj ĉio maldistingiĝis kaŭze de malforta lumo [26].

[genu.sur0i.KOMUNE]

Genui: ĉe la altaro, forlasata kuŝas mitralpafilo, kaj surgenuas brunhaŭta junulo kun trikolora signo sur la koro [27]; dume profesoro doktoro Grum, la eta, nervoza jurmedicinisto, surgenuis apud la kadavro kaj faris la necesajn konstatojn [28].

Rim.: Neatendite, ĉi tiu vorto aperas en PV kun la du signifoj „fleksi la genuojn“ kaj „surgenuiĝi“. Necesas konfesi, ke pluraj ekzemploj estas egale bone interpreteblaj per „genui“ aŭ „genuiĝi“.