^*bask/o ^PV

1.

Pendanta parto de vesto, plejofte trunka,

a)

refaldebla: jen homo portis sanktigitan viandon en la basko de sia vesto [1]; [tegmenta herbo,] per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon nek garbiganto sian baskon [2]; Lemuel ree kuŝiĝis kaj tiris la baskojn de sia kapovesto sur la vizaĝon [3];

b)

aŭ nur ornamcela: baskojn de l' frako vivige agitis vento petola tra vintra pejzaĝ' [4]; mi vidis la Sinjoron, sidantan sur alta kaj levita trono, kaj Liaj baskoj plenigis la templon [5].

2.

(figure) Tia parto de vesto, konsiderata kiel ŝirmilo por valora posedaĵo, aŭ simbolanta la povon de ĝia portanto: ili venigos viajn filojn en la baskoj, kaj viajn filinojn ili portos sur la ŝultroj [6]; malbenita estu, kiu kuŝas kun la edzino de sia patro, ĉar li malkovris la baskon de sia patro [7]; ĉio, pri kio antaŭe vi ne kuraĝis eĉ revi, dum vi vivis sub basko de la drinkulo edzo [8]; (frazaĵo) vivi sub ies basko; la friponoj tie sub la basko (kaŝe) pretigas jam petoskribojn [9]; (frazaĵo) fari ion sub la basko; en tiu tempo forte kaptos dek homoj el ĉialingvaj nacioj la baskon de Judo (humile petos permeson lin sekvi), kaj diros: „Ni iros kun vi, ĉar ni aŭdis, ke Dio estas kun vi“ [10]; (frazaĵo) tiri ies baskon. sino ²