epifonem/o PIV1 epifonemoserĉi 'epifonemo' [epifonem.0o] [epifonem.0o.BELE] Stilfiguro, sentenco kiu klarigas kaj ĝeneraligas la sencon de rakonto, fablo, parolado: epifonemo estas aparta kategorio de eksklamacio, eldirita per tuta frazo, ĝi entenas profundan penson aŭ ĝeneralan maksimon, kiel rezulton de la antaŭa rezonado Ret ; […] epifonemo: oni ne desegu la branĉon, sur kiu oni sidas [1]. moralaĵo2, moralinstruomaksimo, moto 1. K. Miner: Taglibro, 2006-11-02 angle: epiphonema beloruse: эпіфанэма ĉeĥe: epifonéma ĉine: 寓意 [yùyì] france: épiphonème germane: Lehre (einer Geschichte), Moral (einer Geschichte) pole: epifonem portugale: epifonema slovake: epifonéma ukraine: епіфонема administraj notoj