¹anten/o ^JED

1.

[anten.0o.ZOO]

Palpa fadenforma organo troviĝanta, ordinare pare, sur la kapo de multaj insektoj kaj krustuloj: insekto brile nigra-blanka kun longaj striitaj antenoj[1]; la heliko elŝovis siajn antenojn kaj kapon [2]; en la Eritrea Herakles-templo estas gardataj la antenoj de la orportantaj formikoj [3]; ĝi aspektas iom senvive, sed ĝi nur somnolas vidu, kiel movetiĝas la antenoj [4].

2.

[anten.0o.MAR]

Longa kaj fleksebla stango, kiun oni fiksas al mezo aŭ supro de masto por teni triangulan velon: li ordonis lanĉi la boaton por alporti lin, kaj malsuprenigi la antenon por tuj pendigi la araban ŝipestron [5]. busprito, jardo

3.

[anten.0o.ELE]

Kondukilo, plej ofte el drato, por disradiadi la ondojn de radioelektra sendstacio aŭ por kaptadi la ondojn de aliaj radiostacioj: oni nuntempe povas ricevi ankaŭ per anteno la turkan stacion rekte de satelito[6]; mi ricevis analogajn staciojn per satelitanteno kun du ricevkapoj [7]; la necesa diametro de la pelva anteno estas decidenda [8]; la tuboj vibrigas sin mem, kaj tiuj vibroj, sen la necesa ŝirmado, influas ankaŭ la antenon, kiu tiamaniere kaptas groteskajn ondojn: la aparato fajfas, knaras, bruas [9]; la unuo enhavas ĉion: la programaron, la antenon, akumulilon kaj malgrandan ekranon [10]; (figure) la cerbo funkcias kiel anteno [11].

[anten.parabol0o.TEL]

Anteno³ provizita per fokusa reflektilo parabol-forma, taŭga por sendo aŭ ricevo de diverslongaj ondoj de televido, radiofonio kaj aliaj: tri konstruaĵoj el betono, ornamitaj per miloj da balkonoj kaj preskaŭ same multe da parabol-antenoj: jen la loĝejoj konstruitaj de Péchiney por siaj elpatrujigitaj laboristoj [12]; Rikardo vidas domon; ĝi havas parabolan antenon [13].