antagonist/o ^JED

antagonisto

serĉi 'antagonisto'

[antago1.0o]

(malofte)

: [antago1.0o.KOMUNE]; Kontraŭulo, kontraŭbatalanto; unu el la konfliktaj fortoj, principoj, partioj de antagonismo: li sentis, ke estas en li kvazaŭ du homoj: unu preskaŭ freneza, alia trankvila kaj saĝa, […] la unua […] ne aŭskultis la voĉon de la prudento, kontraŭe, ĉiuminute li akiris superecon je sia interna antagonisto [1]; miaj antagonistoj grimacos [2]; Johano Paŭlo la 2a […] malamas la komunismon, sed atentu, ne la komunistojn, ― oni ne povus aserti tion pri la komunistaj gvidantoj kontraŭ siaj antagonistoj [3]. adversulo, malamiko², oponanto

Rim.: Laŭ BL: Prefere diru aktiva kontraŭulo.

1. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 3, Ĉapitro XIV
2. Monato, Yamasaki Seikô: Landnomoj: homaj frenezigiloj
3. Monato, Lode Dores: Sanktuloj