¹adept/o ^JED

[adept.0o.FIL]

Akceptinto de doktrino, t.e. religio, idealo, vivmaniero; aliĝinto al ties predikanto aŭ partio: la sonoriloj de la pola preĝejo invitis la adeptojn al la noktomeza meso [1]; adepto de la Peripatetika Skolo en Ateno, kiu celis daŭrigi la tradiciojn de Aristotelo [2]; sindonemaj adeptoj de Tolstoj [3]; akra disputo pri […] kiu estas la adepto de la patriotismo, kiu de la diktatorismo, aŭ de la liberalismo [4]; adeptoj de ekstreme reakciaj partioj [5]; Zeĉeĉe jam havis multajn adeptojn, kaj dum kvindek jaroj verŝiĝis la sango [6]; Volapuk kaj Esperanto […] nur du atingis efektiviĝon kaj trovis adeptojn kaj praktikan uzon [7]; la sukceso de lia lingvo estis speciale ŝuldata al tiu adeptaro, kiu partoprenis en la komenca uzado [8]; la homaranismo […] varbos siajn adeptojn ne per blinda kredigado, sed per admonado [9]. ano, aliĝinto, apostolo, disĉiplo, konvertito, kredanto, prozelito, zeloto

Igi iun adepto al io: mi adeptigis mian amikon al nia grupo; la reĝino […] petis min ĉeesti gravan, religian ceremonion, nome, adeptigon de ŝia amata filo [10]; Zemoki kaj Zeremble vokis min por plenumi mian adeptigon [11]. aligi, inici, konverti¹, varbi