9tribo
- 1.
Parto de
nacio
kun ne-ŝtata organizo, ĝenerale ariganta plurajn
gentojn.
- a)
En la antikva grek-romia kulturo grupo de
kurioj
aŭ fratrioj
starigita por administraj celoj.
- b)
Idaro de ĉiu el la dekdu hebreaj prapatroj.
klano.
- 2.
Ŝtupo de la botanika kaj zoologia klasifikoj,
malpli vasta ol familio,
pli vasta ol genro,
(tribus):
en la kata tribo, la plejo de specioj estas striaj
aŭ strie makulaj
[1].
1.
Ĉarlz Darvin, trad. Klivo Lendon: La Origino de Specioj, ĉapitro
13a
- angle:
- tribe
- beloruse:
- племя
- france:
- tribu
- germane:
- Stamm
- hispane:
- tribu
- hungare:
- törzs
- itale:
- tribù
- japane:
- 部族 [ぶぞく], 種族 [しゅぞく], 支族 [しぞく], 族 [うから], 連 [むらじ]
- katalune:
- tribu
- latinece:
- 2. tribus
- nederlande:
- stam, volksstam
- pole:
- plemię, ród, pokolenie 1.a plemię, szczep, klan
- portugale:
- tribo
- ruse:
- племя, род, колено (род)
- ukraine:
- плем’я, триба
tribestro
2.
E. de Zilah: La Princo ĉe la
Hunoj, 2011
- beloruse:
- правадыр племя
- ĉeĥe:
- kmenový náčelník, náčelník kmene
- france:
- chef de tribu
- hispane:
- jefe de tribu
- japane:
- 部族長 [ぶぞくちょう], 酋長 [しゅうちょう], 首長 [しゅちょう]
- nederlande:
- stamhoofd
- slovake:
- náčelník kmeňa
- ukraine:
- вождь племені