^*testament/o ^PV

1.

Skribaĵo per kiu iu persono deklaras siajn lastajn volojn kaj ordonas pri asigno de la postlasota heredaĵo: faru testamenton pri via domo, ĉar vi mortos [1]; testamento efektiviĝas rilate mortinton, ĉar ĝi neniam efikas, dum vivas la testamentinto [2]; la plenumantoj de la testamento [3]; pro mia testamento, mia propra havaĵo fariĝis la propreco de tiu tro amita virino [4]; okaza komplimento ne iras al testamento ^PrV .

2.

Nomo de ĉiu el la du partoj de la kristana Biblio: Malnova testamento, Nova testamento.

Rim.: Tiu vortuzo laŭas tre internacian tradukeraron, ŝuldatan al la latinaj mistradukoj tra la greka; la celata senco estas interligo, vorto uzata en la Zamenhofa traduko de la Hebrea Biblio. La koncerna greka termino povas signifi kaj „interligo“, kaj (pli ofte) testamento¹; nu, la latinigintoj maltrafis la sencon. En la esperantigo de la Bibliaj tekstoj mem, nur en du epistoloj de Paŭlo aperas testamento², kie la apostolo (aŭ la greklingvano uzurpinta lian nomon) kalemburas per la du sencoj de la greka vorto: kaj pro tio li estas interulo de nova testamento, por ke (post kiam morto okazis por la elaĉeto de tiuj pekoj, kiuj estis sub la unua testamento) la vokitoj ricevu la promeson de la eterna heredaĵo [5]; sed normale estas uzata la ĝusta vorto „interligo“.

(tr)

1.

Asigni aŭ ordoni ion al iu per testamento: ĵuru al mi la fidelecon kaj testamentu al mi vian havon [6]; li testamentis sian partoprenon en la negoco al sinjorino Craggs [7]; li malheredis sian nevon kaj testamentis, ke mi estu lia sola heredanto [8]; jen, tion ĉi... ŝi testamentis, ke mi transdonu al vi [9]. heredi¹

2.

(figure) Postlasi, transdoni; tradicie ordoni: de unu generacio al la alia estis testamentata la respektego al tiu nomo; [li] testamentis la eposon al la poezia trezoro de la Esperanta kulturo [10].

La unua parto de la kristana Biblio (pli-malpli proksima al la Hebrea Biblio): laŭ la Malnova Testamento la homo ricevis la parolkapablon rekte de sia kreinto [11]; la Codex Vaticanus (Vatikana Kodekso), […] estas unu el la plej antikvaj manskribitaj kodeksoj (el la 4a jarcento) kun preskaŭ la tuta malnova testamento [12]; la Malnova testamento estas tradukita de Zamenhof mem [13].

La dua parto de la kristana Biblio (la parto propre kristana): la rektoro […] ordonis, ke Joĉjo traduku sur la klastabulo unu simplan fragmenton el la Nova Testamento [14]. en la nova testamento ne estas eksplicita malpermeso de interezo [15]; ke fidelulo trairas rekte al vivo el la morto, tiu ĉi aserto nur aperas en la nova testamento [16].