*sago
- 1.
- Vergeto kun ŝtona aŭ metala pinto, kiun oni pafas, ekz. per pafarko aŭ blovtubo: li streĉis la pafarkon, metis sur ĝin sagon, ekcelis kaj pafis al la maljuna bona poeto rekte en la koron [1]; li jam kapablis rajdi ĉevalon kaj depafi sagon sambone kiel multaj maturuloj [2]; verŝi de malproksime sagopluvegon sur la kapojn de […] malamikoj [3]; specialistoj kun spertoj en kaptado de sovaĝaj bestoj per blovtuboj kaj narkotigaj sagoj embuskis [4]. arbalesto
- 2.
- Sagoforma streko kun triangula ekstremo, simbolo de direkto aŭ de movo: la vortoj komenciĝas en la ĉeloj markitaj per sago [5].
- 3.
- [6] (de arko de cirklo) Plej granda streko orte liganta la arkon al la ŝnuro ĝin substreĉanta; la longo de tia streko: sago estas segmento de radiuso; la sago de arko detranĉita de centra angulo kun mezuro `alpha` estas porporcia al `1-cos(alpha//2)`.
1.
H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Malbonkonduta knabo
2. Artur Lundkvist, trad. Bertil Nilsson: La volo de l'ĉielo
3. Monato, Judit Felszeghy: Ne nur sporto, ankaŭ vivoformo, 2008
4. Monato, Jomo Ipfelkofer: Bavario funebras pro Beppo Bruno, 2006
5. Vladimir Vyĉegĵanin: Vintra enigmo, La Ondo de Esperanto, 2002:2
6. Raoul Bricard: Matematika Terminaro kaj Krestomatio, p. 28
2. Artur Lundkvist, trad. Bertil Nilsson: La volo de l'ĉielo
3. Monato, Judit Felszeghy: Ne nur sporto, ankaŭ vivoformo, 2008
4. Monato, Jomo Ipfelkofer: Bavario funebras pro Beppo Bruno, 2006
5. Vladimir Vyĉegĵanin: Vintra enigmo, La Ondo de Esperanto, 2002:2
6. Raoul Bricard: Matematika Terminaro kaj Krestomatio, p. 28
- angle:
- arrow 3. sagitta
- beloruse:
- страла, стрэлка
- bulgare:
- стрела 2. стрелка
- ĉeĥe:
- šipka, šíp
- ĉine:
- 箭头 [jiàntóu], 箭頭 [jiàntóu], 矢 [shǐ], 箭 [jiàn], 菆 [zōu]
- france:
- flèche
- germane:
- Pfeil
- hispane:
- 1. flecha 2. flecha, indicación 3. flecha, sagita
- hungare:
- 1. nyíl 3. nyíl(ás), szagitta
- itale:
- 1. freccia 3. senoverso
- katalune:
- 1. fletxa, sageta 2. fletxa, indicació 3. versinus
- nederlande:
- pijl
- pole:
- strzała 1. strzała 2. strzałka 3. wysokość (odcinka koła), strzałka (odcinka koła)
- portugale:
- flecha
- rumane:
- săgeată 1. săgeată 2. săgeată 3. înălțimea (secțiunii cercului), săgeată (segment de cerc)
- ruse:
- 1. стрела 3. стрелка, сагитта
- slovake:
- šíp, šípka
- svede:
- pil
Sago [7] (Sge)
- Nord-hemisfera stelfiguro (Sagitta): NGC 6839 estas grupo de steloj en konstelacio Sago [8].
- angle:
- Sagitta
- beloruse:
- Страла (сузор’е)
- ĉine:
- 天箭座 [Tiānjiànzuò]
- france:
- Flèche (constellation)
- germane:
- Pfeil (Sternbild)
- hispane:
- Sagitta, la Flecha
- japane:
- 矢 [や], 矢印 [やじるし], 矢線 [やせん]
- latinece:
- Sagitta
- pole:
- Strzała (gwiazdozbiór)
- rumane:
- Săgeata (constelație)
- tibete:
- མདའ་
- ukraine:
- стріла
sagi
- 1.
-
(tr)
Celi, eventuale trafi per sagĵeto: dio estas vi, ho Eros, se per sago vi pafas paron, sed se vi nur unu solan sagas, dio ne estas vi [9]. - 2.
-
(ntr)
Rapidegi, pafiĝi: la sitelo […] sagis malsupren en la ŝakton MortulŜip; Pelita ŝipo sagas rapide / Tra l' kosmovastoj [10].
9.
Ruffinos, trad. K. Kalocsay:
Tri Epigramoj, en: Tutmonda Sonoro, 1981
10. Monato, Garvan Makaj: Vojaĝo unudirekta, 2010
10. Monato, Garvan Makaj: Vojaĝo unudirekta, 2010
- beloruse:
- 1. пускаць стралу, цэліць стралой 2. імчацца стралой, ляцець стралой
- ĉeĥe:
- letět jako šíp, rychle utíkat
- ĉine:
- 2. 弹动 [dàndòng], 彈動 [dàndòng]
- france:
- 1. flècher 2. filer (comme une flèche)
- germane:
- 1. mit einem Pfeil abschießen 2. schnellen
- hispane:
- 1. disparar una flecha 2. salir rápido (como una flecha)
- japane:
- 矢のように飛ぶ [やのようにとぶ]
- pole:
- rzucić się jak strzała
- rumane:
- aruncă-te ca o săgeată
- slovake:
- letieť ako šíp
- ukraine:
- кинутися стрілою, мчати стрілою
sagujo
- Ingo, sako aŭ kesto, en kiu oni portas sagojn: prenu do nun viajn armilojn, vian sagujon kaj vian pafarkon, kaj iru sur la kampon kaj ĉasu por mi ĉasaĵon [11].
11.
trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Genezo 27:3
- beloruse:
- калчан, тул
- bulgare:
- колчан
- ĉeĥe:
- toulec
- ĉine:
- 箭囊 [jiànnāng], 箭筒 [jiàntǒng], 箭袋 [jiàndài]
- france:
- carquois
- germane:
- Köcher
- hispane:
- carcaj
- hungare:
- tegez, puzdra
- itale:
- faretra
- japane:
- 矢筒 [やづつ], えびら
- katalune:
- carcaix
- pole:
- kołczan
- rumane:
- tolbă
- ruse:
- колчан
- slovake:
- futrál na šípy, puzdro, tulec
- svede:
- koger
- ukraine:
- сагайдак