ritmo
- 1.
Perioda melodia reveno de la akcentitaj kaj neakcentitaj tonoj en
muzikaĵo:
(figure)
ritme (takte) paŝiB
.
- 2.
Baza principo de versfarado,
konsistanta en regula alterno de silaboj
akcentaj kaj senakcentaj, aŭ longaj kaj mallongaj; tiu
alterno mem:
la ritmo de verso esprimiĝas per la sinsekvo de ĝiaj
piedoj;
reviviĝinta greko certe aŭskultus malŝate la
barbarajn akcentajn ritmojn
[1].
metro 3
1.
Kalocsay: Tutmonda Sonoro. - Budapest,
1981, p.
568
- angle:
- rhythm
- beloruse:
- рытм
- bulgare:
- ритъм
- ĉeĥe:
- básnická stopa, rytmus
- ĉine:
- 律动 [lù:dòng], 律動 [lù:dòng], 節奏 [jiézòu], 节奏 [jiézòu], 節律 [jiélù:], 节律 [jiélù:], 韵律 [yùnlù:], 韻律 [yùnlù:], 鼓点 [gǔdiǎn], 鼓點 [gǔdiǎn], 旋律 [xuánlǜ]
- france:
- rythme
- germane:
- Rhythmus
- hispane:
- ritmo
- hungare:
- ritmus
- japane:
- リズム [りずむ], 律動 [りつどう], 周期的変動 [しゅうきてきへんどう], 韻律 [いんりつ]
- katalune:
- ritme
- nederlande:
- ritme
- perse:
- وزن، ریتم
- pole:
- rytm
- portugale:
- ritmo
- rumane:
- ritm
- ruse:
- ритм
- slovake:
- rytmus, tempo
- svede:
- rytm
- ukraine:
- ритм, темп
administraj notoj
~o:
Mankas verkindiko en fonto.