1ritm/o ritmoserĉi 'ritmo' [ritm.0o] 1.[ritm.0o.MUZ] Perioda melodia reveno de la akcentitaj kaj neakcentitaj tonoj en muzikaĵo: (figure) ritme (takte) paŝiB . 2.[ritm.0o.POE] Baza principo de versfarado, konsistanta en regula alterno de silaboj akcentaj kaj senakcentaj, aŭ longaj kaj mallongaj; tiu alterno mem: la ritmo de verso esprimiĝas per la sinsekvo de ĝiaj piedoj; reviviĝinta greko certe aŭskultus malŝate la barbarajn akcentajn ritmojn [1]. metro 3 1. Kalocsay: Tutmonda Sonoro. - Budapest, 1981, p. 568 angle: rhythm beloruse: рытм bulgare: ритъм ĉeĥe: básnická stopa, rytmus ĉine: 律动 [lù:dòng], 律動 [lù:dòng], 節奏 [jiézòu], 节奏 [jiézòu], 節律 [jiélù:], 节律 [jiélù:], 韵律 [yùnlù:], 韻律 [yùnlù:], 鼓点 [gǔdiǎn], 鼓點 [gǔdiǎn], 旋律 [xuánlǜ] france: rythme germane: Rhythmus hispane: ritmo hungare: ritmus japane: リズム [りずむ], 律動 [りつどう], 周期的変動 [しゅうきてきへんどう], 韻律 [いんりつ] katalune: ritme nederlande: ritme perse: وزن، ریتم pole: rytm portugale: ritmo rumane: ritm ruse: ритм slovake: rytmus, tempo svede: rytm ukraine: ритм, темп administraj notoj ~o: Mankas verkindiko en fonto.